ساعت 24 – در سالهای پس از اعمال رژیم تحریمهای جدی دونالد ترامپ بر اقتصاد ایران، کارشناسان و اقتصاددانان بارها و بارها به مقامهای سیاسی هشدار دادند احتمال اینکه رخدادهای تلخ اتفاق افتاده در ونزوئلا در ایران نیز پدیدار شود روندی فزاینده خواهد داشت.
در ونزوئلا کدام رخدادها قابل اعتنا بود؟ نخستین اتفاق سقوط کاهش ارزش پول و به یک معنی بیارزش شدن پول این کشور در برابر ارزهای معتبر بود.
اتفاق ناراحتکننده دیگر در ونزوئلا در سالهای حکومت چاوز و جانشینش کاهش سرمایهگذاری در زیرساختها بود. کاهش عرضه برق و نیز سوخت در کاراکاس و دیگر شهرهای بزرگ دولت را ناگزیر کرد که ادارهها را تعطیل کند، مدرسهها را ببندد و به کارخانهها سوخت ندهد. این اتفاق بد به کاهش رشد تولید ناخالص داخلی و نارضایتی گسترده شهروندان منجر شد. وضعیتی که در این کشور دارای منابع نفت فراوان رخ داد و سختگیریهای سیاسی نیز بر آن اضافه شد به مهاجرت انبوه و میل به رفتن از ونزوئلا منجر شد.
به نظر میرسد جز تورم سه رقمی که هنوز در ایران اتفاق نیفتاده است بقیه رخدادهای کاراکاس در تهران هم دیده میشود. دولت چهاردهم به کمبود عرضه برق و سوخت رسیده است و برای جلوگیری از پیامدهای ناشناس
هر روز چند استان را تعطیل میکند. نرسیدن سوخت به واحدهای صنعتی موجب کاهش تولید صنعتی شده است و شهرکهای صنعتی در تنگنا قرار دارند. در ایران نیز میل به مهاجرت از گروه نخبگان به متخصصان در رشتههای گوناگون رسیده است. در حالی که مقصد مهاجران پیش از این کشورهای اروپایی و آمریکا بود حالا ایرانیان به امارات و عمان و قطر هم راضی هستند. اگر روزی ترکیه اجازه مهاجرت گسترده دهد بدون تردید ایرانیان به این کشور پرواز
خواهند کرد.
تا اینجای کار ایران گام به گام در مسیری که ونزوئلا رفته بود میرود اما رییسجمهور مادورو چه کرده است؟ وی با برگزیدن اداره کشور به روش روسی توانسته است به طور کوتاهمدت برخی شاخصها را بهبود دهد و با سختگیریهای سیاسی از سقوط رهایی یابد. اما راهی که مادورو رفته است و با سرمایهداران کشورش به توافق رسیده که سرمایهشان را بیاورند و سود مناسب ببرند ولی با سیاست کاری نداشته باشند در روسیه به بنبست رسیده است و در کاراکاس هم به جایی نمیرسد.
شاید گروهی در ایران دنبال این راهبرد باشند اما یادمان باشد این راهبرد به بنبست میرسد. خرد انسانی و عقل جمعی و اراده ایرانیان این نیست که ونزوئلا شوند.
source