ساعت 24 – بالاترین نهادهای سیاسی- حاکمیتی در ایران بهدلایل گوناگون ترجیح دادهاند دوستی با روسیه را به مرز شریک راهبردی ارتقا دهند. این خواسته حاکمیت چند روز پیش اتفاق افتاد و دو کشور با امضای سندی به نام سند راهبردی اراده خود را برای گسترش مناسبات نشان دادند.
در حالی که مقامهای وزارت خارجه ایران ترجیح میدهند این سند امضاشده را سندی اقتصادی نشان دهند اما به هر حال جمهوری اسلامی امیدوار است از قدرت نظامی روسیه در روزهای سخت استفاده کند.
یکی دیگر از خبرهای منتشرشده درباره قرارداد راهبردی با روسیه در بخش اقتصادی که به بیرون درز کرده این است که ایران گاز تولیدی روسیه را از مسیرهای ایران به دیگر کشورها به هند بفروشد.
کارشناسان میگویند این قرارداد یکی از بدترین کارهاست و باور دارند درحالیکه ایران دارای دومین ذخایر گازی جهان است چرا باید گاز یک کشور دیگر یا رقیب خود را بهجای نفتوگاز خود بفروشد؟
آیا مدیران سیاسی ایران باور کردهاند که گاز ایران هرگز از دل دریاها و بیابانها بیرون کشیده نمیشود و زنده به گور میشود که میخواهند گاز یک کشور دیگر را به هند و لابد دیگر کشورها بفروشند.
این قرارداد در حالی که دو کشور در بازار نفت و گاز رقیب یکدیگر هستند و ایران قبول کرده است بهجای گاز خود گاز رقیب را صادر کند و سودی اندک به دست آورد معنا دارد؟ اگر کشوری مثل ترکیه با دشواری و با استفاده از فضای منطقه و بهویژه ایران توانسته هاب گاز شود به این دلیل است که گاز طبیعی ندارد.
از سوی دیگر یادمان باشد که روسیه در همین سالهای تازهسپریشده چندبار اعلام کرده میخواهد در تولید گاز ایران سرمایهگذاری کند؟ آیا وزیر نفت دولت سیزدهم چندینبار از سرمایهگذاری 40میلیاددلاری گاز پروم در گاز ایران خبر نداد.
آیا با استناد به بدعهدیهای چندین و چندباره روسها بازهم باید به این کشور در بستر تامین گاز منطقه دل بست؟ آیا ایران باید قبول کند دیگر نمیتواند برای گاز خود مشتری بیابد؟ اینها و دهها پرسش وجود دارد که نشان میدهد روسیه بار دیگر در مسیر منحرف کردن ایران در استفاده از گاز خود گام برمیدارد و میخواهد ایران را برای همیشه از بازار صادرات گاز جهان دور کند. ایران گاز دارد اما گاز روسیه را می فروشد
source