به گزارش پرشین خودرو، کیفیت بالاتر رنگ خودروهای وارداتی ژاپنی و اروپایی نسبت به خودروهای تولید داخل ایران به چندین عامل کلیدی مرتبط است. در ادامه، مهمترین تفاوت ها و دلایل این برتری را بررسی می کنیم:
1 . فناوری پیشرفته تر در فرآیند رنگ آمیزی
خودروسازان اروپایی و ژاپنی از رنگ های با پایه رزین های با کیفیت، نانو پوشش ها و فناوری های خود ترمیمی استفاده می کنند که در برابر خط و خش، اشعه UV و شرایط محیطی مقاوم ترند.
خودروسازان خارجی از سیستم های مدرن مانند پاشش رنگ الکترواستاتیکی دقیق تر، رنگ آمیزی چند لایه، استفاده از مواد ضد الکتریسیته ساکن و اتوماسیون کامل در خطوط تولید بهره می برند. این روش ها باعث یکنواختی و چسبندگی بهتر رنگ می شود.
برخی از خودروهای مدرن اروپایی از پوشش های سرامیکی و نانویی بهره می برند که مقاومت بالاتری در برابر خش و شرایط محیطی دارند.
2 . کیفیت بهتر آماده سازی سطح بدنه
شرکت های ژاپنی و اروپایی از سیستم های شستشوی چند مرحله ای و فسفاته کاری دقیق تر استفاده می کنند که باعث بهبود چسبندگی رنگ و افزایش مقاومت بدنه در برابر خوردگی می شود. در مقابل، در بسیاری از خودروسازی های داخلی، این فرآیندها با دقت کمتری انجام می شوند.
در بسیاری از خودروهای داخلی، سطح بدنه قبل از رنگ آمیزی به طور کامل پولیش و یکنواخت نمی‌شود و همین امر باعث ایجاد موج و ناهمواری هایی در رنگ نهایی می گردد.
3 . کنترل کیفیت و استانداردهای سخت گیرانه تر
خودروسازان خارجی از دوربین های دقیق، حسگرهای نوری و سیستم های لیزری برای تشخیص هرگونه نقص در رنگ استفاده می کنند. در حالی که در ایران، کنترل کیفیت رنگ هنوز بیشتر به چشم انسان و بررسی دستی متکی است که دقت کمتری دارد.
خودروهای وارداتی ژاپنی و اروپایی قبل از خروج از کارخانه، تحت آزمون های مقاومت در برابر خط و خش، تست UV، شستشوی فشار قوی و آزمون های شرایط محیطی سخت قرار می گیرند، اما در ایران، بسیاری از این تست ها یا انجام نمی شوند یا با استانداردهای پایین تری اجرا می شوند.
4 . سیستم تهویه و شرایط محیطی بهتر در سالن های رنگ
در کارخانجات اروپایی و ژاپنی، سیستم های تهویه مدرن مانند هواسازهای هایژنیک و کنترل دقیق دما و رطوبت باعث می شود رنگ آمیزی در شرایط ایده آل انجام شود. در مقابل، در ایران برخی خطوط رنگ آمیزی قدیمی تر هستند و گاهی نوسانات دما و رطوبت باعث ایجاد نقص هایی مانند شره کردن رنگ یا پوست پرتقالی شدن سطح رنگ می شود.
شرکت های خارجی از سیست های تهویه مطبوع مدرن، از جمله دستگاه های هواساز پیشرفته، فیلترهای چندلایه و جریان هوای آرام برای کاهش ورود گرد و غبار به سالن های رنگ استفاده می کنند، در حالی که در برخی از کارخانه های داخلی، این کنترل ها ضعیف تر هستند و ممکن است ذرات معلق روی سطح رنگ تأثیر بگذارند.
5 . استفاده از لایه های محافظ نهایی
خودروهای وارداتی ژاپنی و اروپایی از پوشش نهایی شفاف (Clear Coat) با کیفیت بالاتر و ضخامت بیشتر استفاده می کنند که باعث افزایش براقیت و مقاومت در برابر عوامل محیطی مانند نور خورشید، مواد شیمیایی و رطوبت می شود.
در برخی خودروسازی های داخلی، ضخامت رنگ برای کاهش هزینه های تولید کمتر از حد استاندارد جهانی در نظر گرفته می شود که باعث مقاومت کمتر رنگ در برابر سایش و کدر شدن سریع تر آن می شود.
جمع بندی:
چرا خودروهای خارجی کیفیت رنگ بهتری دارند؟
زیرا آنها از مواد اولیه بهتر، تجهیزات مدرن تر، فرآیندهای دقیق تر، کنترل کیفی سخت گیرانه تر و شرایط محیطی استانداردتر برای رنگ آمیزی خودرو استفاده می کنند.
چرا خودروهای داخلی کیفیت رنگ ضعیف تری دارند؟
به دلیل استفاده از تکنولوژی های قدیمی تر، مواد اولیه با کیفیت پایین تر، نبود سیستم های کنترل کیفی دقیق و عدم رعایت برخی استانداردهای بین المللی در فرآیند رنگ آمیزی. هر چند که با توجه به تغییرات مدیریتی صورت گرفته در ایران خودرو و سایپا، امید می رود تا توجه به کیفیت در اولویت نخست مدیران ایران خودرو و سایپا قرار بگیرد.
و در نهایت اینکه خودروهای خارجی (مخصوصاً اروپایی و ژاپنی) در درازمدت درخشش، مقاومت و یکنواختی رنگ بهتری دارند، در حالی که رنگ خودروهای داخلی زودتر کدر شده و دچار آسیب های محیطی می شود.