مذاکره تمام می شود و شمای عکاس ده بیست فریم عکس دارید که چند ماشین مشکی از جلوی دوربین تان رد شده اند.
اگر اسم این کار علافی نیست پس چیست؟ – مذاکره تمام می شود و شمای عکاس ده بیست فریم عکس دارید که چند ماشین مشکی از جلوی دوربین تان رد شده اند.
اگر اسم این کار علافی نیست پس چیست؟ به گزارش ایسنا، امیر جدیدی در یادداشتی در هم میهن نوشت: اسم مذاکره که می آید حالم خراب می شود.
خبرش را که می خوانم دلم آشوب می شود.
تصویرش را که می بینم به هم می ریزم.
ادای روشنفکری در نمی آورم.
حتی دایی جان ناپلئونی هم به قضیه نگاه نمی کنم که بگویم، مردم چه نشسته اید که پشت پرده توافق ها انجام شده و ما لعبتکانیم و حاکمان لعبت باز.
واقعیت این است که خسته شدم.
از این حجم علافی خسته شدم.
چه شب ها و روزهایی که از ذوق مذاکره خواب را بر چشمانمان حرام کردیم.
چه روزهایی که به استقبال تیم مذاکره کننده رفتیم.
چه جشن ها، چه شادی ها، چه تلخی ها و سختی هایی که به چشم ندیدیم و به جان نیوشیدیم.
احتمالاً شما هم آه از نهادتان بلند شده و در جوابم می گویید چه نشسته ای که ما هم خسته ایم.
می فهمم، بهتان حق می دهم.
اما یک فرق خبرنگار با باقی مردم این است که همه این اتفاقات از قلم، ریکورد و ویزور آنها خوانده و شنیده و دیده می شود.