به گزارش ایسنا، هشتصد و سی وچهارمین شب از شب‌های بخارا که به بررسی زندگی و آثار نویسنده، پژوهشگر و مترجم ایتالیایی نیمهٔ دوم سدهٔ بیستم، الزا مورانته Elsa Morante اختصاص یافته روز یکشنبه چهاردهم اردیبهشت، از ساعت ۱۷ در تالار فردوسی خانه اندیشمندان برگزار می‌شود.

در این مراسم آنتونیا شرکا، فاطمه عسگری، منوچهر افسری (مترجم رمان «تاریخ» اثر الزا مورانته (از زبان ایتالیایی)، حمید نامجو و علی دهباشی سخنرانی خواهند کرد.

در خیر برگزاری این مراسم آمده است:  تجربۀ نویسنده ایتالیایی، الزا مورانته در زندگی در سایۀ ادبیات، منحصربه فردترینِ آن در وادی ادبیات قرن بیستمی است زیرا با تمام وجود کمرِ خدمت به ادبیات بست و به آرزوی زیستنِ رابطه‌های انسانی در شور و سرمستی جامۀ عمل پوشاند. او که روایتگر برشی از تاریخ ایتالیا پس از جنگ دوم جهانی بود، هرگز از طلب زیبایی و شوقِ آفرینش دست نشُست. ادبیات را به مثابۀ حجت تابناکِ تمامیت زیست و در آن از قدرت تخیٌل لایزال خود مایه گذاشت و به تمام گسترۀ امر واقع تسرّی داد تا دست زیبایی را در دست حقیقت بگذارد و پرچم پیروزیِ عشق و نکویی را، بدون دمی پس نشستن از تب و تاب افشای پلیدی‌های فروافکنندۀ حیات فردی و اجتماعیِ انسان، برافرازد. این دیدگاه با استعداد «روایتگریِ ذاتی»اش رابطۀ فشرده دارد و به او تواناییِ سربه سری با همسر نویسنده‌اش، آلبرتو موراویا، را بخشیده است. اما مورانته دست رد بر سینۀ چه بسیار روشمندی‌های بهینه‌جو، خونسردیِ روشنفکرانه و امور تعریف‌شده از قبل زد تا نوشتاری تابان از برق سرمستی و مالامال از خلسه و زیاده‌روی سر دست آورد.

در رمان «تاریخ» نوشتۀ الزا مورانته، نویسنده بر آن است که با حفظ فاصله دربارهٔ قهرمانانش بنویسد؛ به نحوی‌که در آن «حساب مرده‌ها و زنده‌ها از هم پاک شده است.» هم از این فاصله است که صدای نک و نال ناشنیدنیِ ایدا، که بیشتر به صدای حیوانات می‌ماند، قبل از افتادنِ سر و کارش با تیمارستان، به گوش می‌رسد: «ای کاش هرگز به نوع بشر تعلق نداشتم.» این واپسین اشاره از میان بیشمار اشاره‌های تاریخ به‌شمار می‌رود که به‌سوی قلمرو حیوانی نشانه رفته است.

در  شب «الزا مورانته» بخشی از یک فیلم مستند درباره زندگی او به نمایش درمی‌آید.

خانه اندیشمندان علوم انسانی در خیابان نجات الهی(ویلا)، چهارراه ورشو واقع است.

 انتهای پیام