توله‌های خفاش کیسه‌دار بزرگ بخش زیادی از روز خود را به تولید صداهای کنجکاوانه‌ای اختصاص می‌دهند. این زمزمه‌ها که به آن‌ها «بَبلینگ» گفته می‌شود، به طور میانگین حدود هفت دقیقه طول می‌کشد و در برخی مواقع حتی به ۴۳ دقیقه نیز می‌رسد.

مطالعه‌ای در پاناما و کاستاریکا

محققان ۱۹ جفت توله و مادر را در خوابگاه‌هایی در پاناما و کاستاریکا مورد بررسی قرار دادند. به گفته دکتر آهاناه آ. فرناندز از مؤسسه مطالعات استوایی اسمیتسونیان، این پروژه بر تأثیر رفتار مادری بر این فعالیت صوتی توله‌ها تمرکز داشت.

صداهای گوناگون در دوره زمزمه

این موجودات کوچک در مرحله زمزمه انواع مختلفی از هجاها را تولید می‌کنند. برخی از این صداها مشابه صداهایی هستند که بزرگسالان برای دفاع از قلمرو یا شناسایی گروهی استفاده می‌کنند.

روند رشد صداهای خفاش‌ها

دانشمندان برای توصیف نحوه رشد صداها در خفاش‌های جوان از اصطلاح «رشد صوتی» یا «تکوین صوتی» استفاده می‌کنند. زمزمه‌های خفاش کیسه‌دار بزرگ دارای دنباله‌های تکراری و متنوعی هستند که به طرز جالبی به گفتار اولیه نوزادان انسان شباهت دارد.

آوازخوانی نرها و نقش توله‌ها

نرهای بالغ در هنگام طلوع و غروب خورشید آوازهای بلند قلمرویی می‌خوانند. با این حال، زمزمه‌های توله‌ها بیشتر به تعاملات با مادرانشان مرتبط است.

نقش مادران در طولانی‌تر شدن زمزمه‌ها

محققان هر جلسه زمزمه را فیلمبرداری و ضبط کردند. آن‌ها مشاهده کردند که برخی مادران ساکت می‌ماندند، در حالی که برخی دیگر در اطراف توله‌ها پرسه می‌زدند یا به آن‌ها نزدیک می‌شدند.

تأثیر تعامل مادرانه

توله‌هایی که مادرانشان تعامل بیشتری داشتند، مدت زمان طولانی‌تری به زمزمه ادامه می‌دادند. این توله‌ها همچنین تنوع بیشتری از هجاهای آموخته شده را در تمرین‌هایشان نشان می‌دادند.

نقش تعداد نرهای آوازخوان

جالب اینجاست که تعداد نرهای آوازخوان در خوابگاه هیچ تأثیری بر مدت زمان زمزمه توله‌ها نداشت. در عوض، فعالیت مادر عامل تعیین‌کننده در مدت زمان و غنای تمرینات توله بود.

شباهت با رشد گفتار انسان

مطالعه‌ای توسط مایکل گلدشتاین و همکارانش نشان داد که «تعاملات اجتماعی می‌تواند تأثیر مستقیم بر توسعه گفتار نوزادان داشته باشد». در نوزادان انسان، پاسخ‌های اجتماعی خاص می‌توانند روند گذار از زمزمه ساده به صداهای بالغ‌تر را تسریع کنند.

واکنش مادران خفاش

مادران خفاش اغلب به زمزمه توله‌ها با لمس، حرکت یا اجازه شیردهی بعد از جلسه پاسخ می‌دهند. این رفتارها می‌تواند علاقه توله به زمزمه را تقویت کند و در نتیجه مهارت‌های صوتی او را سریع‌تر توسعه دهد.

رفتار مشابه در توله‌های ماده

نرهای بالغ بعداً از این آوازها برای علامت‌گذاری قلمرو استفاده می‌کنند. ماده‌ها معمولاً بعد از بلوغ زادگاه خود را ترک می‌کنند و به طور معمول آوازهای قلمرویی نمی‌خوانند.

با این حال، دانشمندان از مشاهده نبود تفاوت بین توله‌های نر و ماده در دوره زمزمه شگفت‌زده شدند. هر دو جنس هجاهای بزرگسالان را تقلید می‌کنند، میزان تمرین مشابهی دارند و واکنش‌های مشابهی به مادران نشان می‌دهند.

توضیح احتمالی

یکی از فرضیه‌ها این است که تمرین اولیه آواز ممکن است به توله‌های ماده کمک کند که گویش‌های محلی را در خوابگاه‌های جدید شناسایی کنند. این مهارت می‌تواند در انتخاب جفت یا تشخیص اعضای گروه مبدا مفید باشد.

تسریع در بلوغ صوتی با رفتار مادرانه

محققان همچنین بررسی کردند که آیا هجاهای توله‌ها به سمت ویژگی‌های بالغ‌تر حرکت می‌کنند یا خیر. نتایج نشان داد که توله‌هایی که مادرانشان فعالیت بیشتری داشتند، سریع‌تر به تولید هجاهای شبیه به بزرگسالان رسیدند.

نقش تماس اجتماعی در توسعه صوتی

این نتایج حاکی از آن است که مهارت‌های مکانیکی و فرآیندهای مغزی لازم برای تولید صداهای بالغ از طریق تماس اجتماعی تقویت می‌شود. در گذر زمان، توله‌ها از زمزمه‌های پراکنده به عبارات دقیق و خوش‌ساخت می‌رسند.

یادگیری از طریق مقایسه

دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که بازخوردهای مادری به توله‌ها کمک می‌کند که مهارت‌های صوتی خود را تقویت کنند. آن‌ها با مقایسه صدای خود با صداهای شنیده شده، اصلاحات لازم را انجام می‌دهند تا به مطابقت برسند.

شباهت‌های بنیادین

با وجود تفاوت‌های عظیم بین انسان و خفاش، هر دو گونه در اوایل زندگی به تقلید گسترده صوتی وابسته هستند. مطالعه روی زمزمه نوزادان انسانی مدت‌هاست که برای فهم نحوه یادگیری گفتار اهمیت داشته است.

کارکردهای چندگانه زمزمه

برخی محققان بر این باورند که زمزمه چندین هدف را دنبال می‌کند. این فعالیت به نوزاد فرصت تمرین شکل‌دهی صداها را می‌دهد، همچنین می‌تواند زمان پیوند با مراقبان را افزایش دهد.

مدل مشابه در خفاش‌ها

خفاش‌های جوان نیز ممکن است الگوی مشابهی داشته باشند. توله‌ها صداهای مختلفی را امتحان می‌کنند، مادران با حرکات یا توجه پاسخ می‌دهند، و این پاسخ‌ها توله‌ها را به تولید صداهای پیچیده‌تر ترغیب می‌کند.

نقش مدت زمان زمزمه

تعداد نهایی هجاهای آموخته شده در پایان دوره شیرخواری مستقیماً با میزان فعالیت مادران مرتبط نبود. این جنبه بیشتر به مدت زمان زمزمه یا سرعت یادگیری انواع جدید صداها بستگی داشت.

زمینه‌های تحقیقاتی آینده

مطالعات آینده می‌تواند بررسی کند که آیا مادران به هجاهای خاصی بیشتر واکنش نشان می‌دهند یا خیر. این جزئیات می‌تواند الگوهای پنهان آموزش دوطرفه را آشکار کند.

احتمال تأثیرات هورمونی

دانشمندان همچنین گمان می‌کنند که تماس نزدیک همراه با محبت مادری می‌تواند باعث تغییرات هورمونی در توله‌ها شود. این تغییرات ممکن است سرعت بلوغ زمزمه را افزایش دهد، مشابه نظریه‌های رشد کودک در انسان.

این یافته‌ها بر وجود یک عنصر اجتماعی در یادگیری صوتی پستانداران تأکید می‌کند. خفاش‌ها برخی از ساختارهای مغزی مشترک با انسان‌ها را دارند که آن‌ها را برای درک منشا گفتار بسیار جذاب می‌سازد.

این مطالعه دیدگاهی جدید درباره چگونگی پیدایش سیستم‌های ارتباطی پیچیده در پستانداران غیرانسانی ارائه می‌دهد، همچنین افق‌های تازه‌ای برای فهم نقش علائم مادری در تمرین‌های اولیه صوتی باز می‌کند.

چنین دانشی می‌تواند درک ما از ارتباطات در دنیای حیوانات را غنی‌تر کند و شاید حتی بینشی تازه درباره نحوه شکل‌گیری زبان انسان به ما ارائه دهد.

این مطالعه در مجله eLife منتشر شده است.

source

توسط wisna.ir