ساعت 24 – روز یکشنبه 8 تیرماه اعلام شد که نمایندگان مجلس ضمن اعمال ممنوعیت برای استفاده از ابزارهای الکترونیکی ارتباطی اینترنتی فاقد مجوز از قبیل استارلینک، تصویب کرده‌اند که هرگونه فعالیت اطلاعاتی و جاسوسی و اقدام عملیاتی برای رژیم صهیونیستی یا دولت‌های متخاصم مصداق افساد فی‌الارض است.
در واقع این خبر مربوط به جلسه علنی روز دوشنبه هفته گذشته (دوم تیرماه) و پیش از پذیرش آتش‌بس بود که در آن جلسه کلیات و جزئیات طرح تشدید مجازات جاسوسی و همکاری‌کنندگان با اسرائیل و کشورهای متخاصم علیه امنیت و منافع ملی با ۹ ماده تصویب شد.
تکرار تجربه شکست‌خورده ممنوعیت‌ها
طرح تشدید مجازات همکاری با رژیم صهیونیستی و دولت‌های متخاصم، دامنه وسیعی از اقدامات را جرم‌انگاری کرده و برای بسیاری از آن‌ها نظیر استفاده از ابزارهایی چون استارلینک، مجازات‌های سنگین از جمله حبس، تبعید و حتی اعدام پیش‌بینی کرده است.
در حالی که مشخص شده بخشی از جاسوس‌ها و نفوذی‌ها حداقل در یک دهه گذشته و به‌ویژه در جنگ تحمیلی اخیر با بهره‌گیری از حفره‌های امنیتی کشور دست به عملیات تروریستی زده و ده‌ها دانشمند و شهروند و نظامی ایران را ترور کرده‌اند، کاش طراحان ممنوعیت استارلینک پاسخ دهند که طی این سال‌ها دقیقا کشور را مشغول چه مسائل و مواردی کرده بودند؟
اما در همین حال و همزمان با تصویب این طرح جنجالی در مجلس و ممنوعیت فعالیت اینترنتی از طریق ابزارهایی چون استارلینک بود که بار دیگر بحث‌های جدی درباره ناکارآمدی سیاست‌های بازدارنده و تجربه شکست‌خورده ممنوعیت‌های پیشین در حوزه فناوری و ارتباطات نیز مطرح شد.
چرا استارلینک حساسیت‌زا شد؟
استارلینک با استفاده از هزاران ماهواره در مدار پایین زمین، امکان دسترسی به اینترنت را بدون نیاز به فیبر نوری، سیم یا تجهیزات دولتی فراهم می‌کند. آن‌چه این فناوری جدید را برای برخی دولت‌ها، از جمله ایران، نگران‌کننده کرده، نه فقط منشا آن، بلکه غیرقابل فیلتر بودن، عدم وابستگی به زیرساخت‌های داخلی و قابلیت استفاده در شرایط قطع اینترنت است. از سوی دیگر متاسفانه بسیاری از سیاست‌گذاران ایرانی و به خصوص نمایندگان مجلس نگاهی فناوری‌هراسانه دارند، و به‌جای پذیرش تغییر و تطبیق با آن، به سمت قانون‌گذاری بازدارنده و تهدیدمحور می‌روند.
اتهام افساد فی‌الارض برای کاربران، فعالان و رسانه‌ها!
کافی است نگاهی به بندهای این طرح تازه نمایندگان غالبا پایدارچی و تندروی مجلس بیندازیم تا با موجی از موارد اتهامی برای شهروندان مواجه شویم. چنانچه در قانون جدید، استفاده یا فعالیت در بسترهایی چون استارلینک، یا همکاری با هر نهاد مرتبط با دولت‌های متخاصم، ذیل عنوان افساد فی‌الارض قرار گرفته است.
در حالی که هنوز گردوغبار جنگ ۱۲روزه از آسمان ایران فروننشسته و رد پای نفوذ اسرائیل در دل حساس‌ترین ساختارهای امنیتی کشور دیده می‌شود، چرا باید برای استفاده از یک وسیله یا امکان فنی نظیر استارلینک بار دیگر کشور را درگیر مجرم‌سازی شهروندان کرد؟
برخی بندهای کلیدی این طرح عبارتند از:
ماده ۱ و ۲: هرگونه فعالیت اطلاعاتی، عملیاتی یا همکاری مستقیم یا غیرمستقیم با اسرائیل، آمریکا یا دولت‌های متخاصم، حتی در حوزه مالی یا رسانه‌ای، افساد فی‌الارض تلقی شده و مجازات اعدام دارد.
ماده ۳: واردات یا ساخت تجهیزات فناورانه با کاربری نظامی، سایبری یا پهپادی، و حتی دریافت وجه از افراد مشکوک به همکاری با سرویس‌های اطلاعاتی خارجی، مصداق همکاری امنیتی دانسته شده و قابل پیگرد کیفری با حکم اعدام است.
ماده ۴: انتشار اخبار «کذب» یا تصاویر موثر بر «روحیه عمومی» یا امنیت ملی، به حبس‌های ۲ تا ۱۵ سال منجر خواهد شد.
ماده ۹: اجرای این قانون به موارد گذشته نیز تسری می‌یابد، که با اصل ۱۶۹ قانون اساسی مبنی بر ممنوعیت عطف‌به‌ماسبق بودن قوانین کیفری در تعارض است.
source