1

گاهی اوقات، بینش ناگهانی بدون هشدار قبلی به ذهن می‌رسد – اغلب بعد از یک چرت کوتاه. پژوهشگران اکنون این ارتباط میان خواب و عملکرد ذهن را به‌صورت علمی بررسی کرده‌اند. در مطالعه‌ای که در نشریه PLOS Biology منتشر شده است، «آنیکا لووه» و تیمش به بررسی تأثیر مراحل مختلف خواب بر درک و حل مسئله پرداخته‌اند.

نقش خواب N2 در افزایش لحظات «آهان!»

نتایج نشان داد که یک چرت کوتاه، به‌ویژه اگر به مرحله N2 از خواب برسد، احتمال تجربه‌ی لحظه‌های بینش ناگهانی را افزایش می‌دهد.

طراحی آزمایش برای سنجش بینش

در این مطالعه، ۹۰ فرد بین ۱۸ تا ۳۵ سال شرکت کردند. پس از یادگیری قوانین یک آزمون بصری با ردیابی نقطه‌ها، از آن‌ها خواسته شد استراحت کنند. در این زمان، فعالیت مغزی‌شان با دستگاه EEG ثبت شد. شرکت‌کنندگان در سه گروه دسته‌بندی شدند: بیدار، خواب N1 و خواب N2.

آزمون راهبردی بصری با قانون پنهان

نام این آزمون PSSST (آزمون تغییر راهبرد خودجوش ادراکی) بود. در ابتدا شرکت‌کنندگان بر اساس حرکت نقطه‌ها پاسخ می‌دادند، اما بدون هیچ‌گونه هشدار، رنگ‌ها نیز به پیش‌بینی پاسخ درست کمک می‌کردند. کشف این قاعده‌ی پنهان به‌عنوان بینش محسوب می‌شد.

نتایج به‌دست‌آمده

• ۷۰.۶٪ از شرکت‌کنندگان به این بینش رسیدند.
• ۸۵.۷٪ از افرادی که به خواب N2 رفتند موفق به کشف قاعده شدند.
• گروه بیدار فقط ۵۵.۵٪ و گروه خواب N1 تنها ۶۳.۶٪ موفق بودند.

مغز در خواب عمیق چه می‌کند؟

تحلیل EEG و شیب طیفی

تحلیل‌های EEG نشان داد که «شیب طیفی» مغز، که نشان‌دهنده‌ی فعالیت غیرتناوبی است، با بینش بیشتر همبستگی دارد.

شیب تندتر = خواب عمیق‌تر = نویز کمتر

شیب طیفی تندتر به معنای نویز زمینه‌ای کمتر و خواب عمیق‌تر است. این عامل به‌ویژه در نواحی فرونتو-مرکزی مغز با بینش بیشتر مرتبط بود.

نقش الگوهای غیرریتمیک در خواب

برخلاف انتظار، امواج سنتی مغزی مانند آلفا و دلتا نمی‌توانستند بینش را پیش‌بینی کنند. در عوض، این الگوهای غیرریتمیک بودند که نشان‌دهنده فرآیندهایی مانند «کاهش وزن سیناپسی» بودند – فرایندی شبیه به بازتنظیم نورونی در خواب.

چگونه خواب مغز را بازتنظیم می‌کند؟

در طول مرحله خواب N2، اتصالات ضعیف سیناپسی حذف می‌شوند. این نظم‌بخشی به ذهن کمک می‌کند تا از آشفتگی فکری رها شود و الگوهایی را که پیش‌تر نادیده گرفته شده بود، بهتر درک کند. این فرایند به روشی در یادگیری ماشین شباهت دارد که از «بیش‌برازش» جلوگیری می‌کند.

«شیب طیفی EEG تنها به‌تازگی به‌عنوان یک عامل در فرایندهای شناختی طی خواب مورد توجه قرار گرفته است.» – آنیکا لووه

«یافتن ارتباط میان شیب طیفی در خواب، لحظات آهان! پس از خواب، و کاهش وزن سیناپسی بسیار هیجان‌انگیز است. این موارد را پیش‌تر در مدل‌های محاسباتی نیز حیاتی یافته بودیم.»

تجربیاتی آشنا برای خلاق‌ها

این یافته‌ها برای هنرمندان و اندیشمندان آشنا به‌نظر می‌رسد. لووه اشاره می‌کند که بسیاری از افراد در اطرافش تجربه‌ی رسیدن به بینش‌های مهم پس از یک چرت کوتاه را داشته‌اند:

«خوشحال‌کننده است که اکنون داده‌هایی در اختیار داریم که نه تنها این پدیده را تأیید می‌کند، بلکه به فرایندهای پشت پرده آن نیز اشاره دارد.»

«چیزی که مرا شگفت‌زده کرد، واکنش افراد خلاق اطرافم بود که چقدر با یافته‌ها همذات‌پنداری می‌کردند. بسیاری از آن‌ها لحظات درخشان ذهنی پس از یک خواب کوتاه را تجربه کرده بودند.»

فقط خواب عمیق مؤثر است

این مطالعه برخی نتایج پیشین را به چالش می‌کشد. برخی تحقیقات قبلی، مرحله N1 خواب (مرحله سبک‌تر) را نیز مؤثر می‌دانستند. اما داده‌های این مطالعه خلاف آن را نشان دادند. خواب N1 از بیداری بهتر عمل نکرد. تنها خواب N2 تفاوت معناداری ایجاد کرد.

حتی زمانی که گزارش‌های ذهنی شرکت‌کنندگان و روش‌های تحلیل EEG را در نظر گرفتند، خواب N2 همچنان قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده‌ی بینش باقی ماند.

نکته مهم این است که این تأثیر با افزایش هوشیاری نیز توضیح داده نمی‌شود. چون شرکت‌کنندگان همه گروه‌ها پیش و پس از چرت در آزمون‌های هشیاری عملکرد یکسانی داشتند.

افق‌های پژوهشی آینده

مطالعه‌ی انجام‌شده دروازه‌ای برای سؤالات بیشتر باز می‌کند:

• چرا خواب N2 این‌قدر مؤثر است؟
• آیا مراحل عمیق‌تر مانند خواب N3 می‌توانند اثر بیشتری داشته باشند؟
• آیا انواع مختلف وظایف ذهنی به خواب واکنش متفاوتی نشان می‌دهند؟
• چرت چقدر باید طول بکشد تا مؤثر باشد؟

نکات تکمیلی

این مطالعه تنها با یک وظیفه‌ی بصری انجام شد. مطالعات گذشته بر مسائل ریاضی متمرکز بودند. شاید مغز این وظایف را به‌گونه‌ای متفاوت پردازش می‌کند. همچنین مدت‌زمان چرت فقط ۲۰ دقیقه بود – موضوعی که در پژوهش‌های آینده باید بررسی شود.

«خیلی جالب است که یک دوره کوتاه خواب می‌تواند انسان را به ارتباطاتی برساند که پیش‌تر ندیده بود.» – نیکلاس شوک، یکی از نویسندگان پژوهش

«سؤال بزرگ بعدی این است که چرا چنین اتفاقی می‌افتد؟ امیدواریم کشف ارتباط آن با شیب طیفی EEG سرنخی ارزشمند باشد.»