چه اتفاقی هنگام رانندگی با این دنده رخ می‌دهد؟ فعال‌سازی دنده B خودرو احساسی کاملاً متفاوت در رانندگی ایجاد می‌کند، زیرا خودرو به محض برداشتن پا از پدال گاز با شدت بیشتری کند می‌شود. راننده می‌تواند در هر زمان، حتی در حین حرکت، از حالت استاندارد D به این حالت تغییر کند. البته، استفاده برجسته‌ترین این حالت، کنترل سرعت هنگام پایین آمدن از شیب‌های طولانی و تند است.

در این شرایط، اثر ترمز موتور (Engine Braking) به راننده اجازه می‌دهد بدون نیاز به فشار مداوم بر پدال ترمز، به‌صورت ایمن پایین بیاید. این امر به نوبه خود، سایش و پارگی لنت‌ها و دیسک‌های ترمز را کاهش می‌دهد و در درازمدت می‌تواند هزینه‌های نگهداری را کاهش دهد. حالت “B” همچنین در ترافیک‌های شلوغ و توقف‌دار بسیار مؤثر است و از کاهش سرعت‌های مکرر، انرژی اضافی را بازیابی می‌کند.

 برخی رانندگان نیز آن را برای کاهش سرعت نرم‌تر در شرایط لغزنده مانند برف مفید می‌دانند. با این حال، استفاده از این حالت در بزرگراه‌های صاف و باز توصیه نمی‌شود. حرکت آزادانه در حالت “D” از نظر مصرف انرژی کارآمدتر است، زیرا به خودرو اجازه می‌دهد با استفاده از حرکت خود به جلو با مقاومت حداقلی پیش برود.

با این وجود، روشن است که این ویژگی می‌تواند در موارد خاصی بسیار مفید باشد، اما چرا خودروهای بنزینی از چنین سیستمی برخوردار نیستند؟ پاسخ ساده است: این خودروها مجهز به سیستم ترمز احیاکننده نیستند. موتورهای بنزینی و جعبه‌دنده‌ها راهی برای ذخیره و بازیابی انرژی جنبشی ندارند. به‌عنوان جایگزین، همان‌طور که ذکر شد، دنده “L” در برخی خودروها این نقش را ایفا می‌کند، هرچند این ویژگی با پیشرفت جعبه‌دنده‌های مدرن که طیف گسترده‌ای از نسبت‌های دنده را در حالت “D” ارائه می‌دهند، به‌تدریج کم‌رنگ‌تر شده است.