اور شاکید – خبرنگار روزنامه یسرائیل هیوم در ایالات متحده در گزارشی در این رابطه اعلام کرد، دونالد ترامپ طرح جدیدی را برای بازسازی نوار غزه و سلطه کامل بر آن و سرمایه گذاری برای سود آوری از طریق اخراج ساکنان آن مطرح کرده است.

به گزارش تابناک به نقل از تسنیم، به نوشته این رسانه عبری زبان، یک طرح جدید آمریکایی برای بازسازی غزه، بر پایه یک سند داخلی 38 صفحه‌ای اخیرا رسانه‌ای شده است.

این طرح  از یک تحول گسترده در این منطقه سخن می‌گوید و از قیمومت آمریکایی بر این منطقه گرفته تا ساخت شهرهای هوشمند و مجموعه‌های گردشگری لوکس در آن سخن گفته است.

طبق این پیشنهاد، که بر آن  نام «صندوق امانی بزرگ» (بازسازی غزه، شتاب‌بخشی اقتصادی و تحول) نهاده شده است، ایالات متحده یک صندوق امانی چند ملیتی برای اداره نوار غزه به مدت دست ‌کم یک دهه پس از خلع سلاح حماس ایجاد خواهد کرد.

اسرائیل نیز اختیارات اداری خود را در قالب توافقی دوجانبه به این نهاد جدید منتقل می‌کند و کشورهای عربی نیز بعدها به آن خواهند پیوست. این الگو یادآور صندوق‌های امانی آمریکا در جزایر اقیانوس آرام و نقش آمریکا در ژاپن و آلمان پس از شکستشان در جنگ جهانی دوم است.

این سند پیشنهاد می‌کند که جمعیت بیش از دو میلیون نفری غزه به‌طور موقت (!!!) به کشورهای ثالث یا به مناطق امن مشخص در داخل نوار غزه منتقل شوند.

کسانی که کوچ را انتخاب کنند، کمک بلاعوضی معادل 5000 دلار آمریکا، پشتیبانی کامل اجاره برای یک سال  و تأمین مالی سبد غذا به مدت یک سال دریافت خواهند کرد.

افزون بر این، «توکن‌های دیجیتال» به آنها داده می‌شود ــ اسناد مالکیت زمین که بعدها می‌توانند آن را به یک واحد مسکونی در یکی از شش تا هشت شهر هوشمندی که در غزه ساخته می‌شوند، تبدیل کنند یا به‌عنوان سرمایه‌ای برای آغاز زندگی جدید در خارج به کار بگیرند.

طبق این طرح، هر فلسطینی که غزه را ترک کند، در مقایسه با هزینه‌های مسکن و زندگی کسانی که بمانند،  23 هزار دلار صرفه‌جویی برای صندوق به همراه خواهد داشت.

همین صرفه‌جویی یکی از محرک‌های اصلی برای گسترش دامنه کوچ دادن فلسطینیان محسوب می‌شود.

سرمایه‌گذاری مستقیم در صندوق بین 70 تا 100 میلیارد دلار برآورد می‌شود که به سرمایه‌گذاری‌های خصوصی اضافی بین 35 تا 65 میلیارد دلار منجر خواهد شد.

این برنامه شامل ده پروژه اصلی است:

احداث یک بزرگراه کمربندی (به نام «جاده محمد بن سلمان»، ولیعهد عربستان سعودی) و یک خط راه‌آهن پیرامون غزه.

احداث فرودگاه و بندر دریایی در جنوب، متصل به اسرائیل، مصر و عربستان سعودی.

ساخت کارخانه‌های خودروهای برقی، مناطق صنعتی پیشرفته و مراکز داده آمریکایی.

ایجاد مجموعه گردشگری موسوم به «ریویرا ترامپ» در امتداد ساحل، با جزایر مصنوعی الهام‌گرفته از دبی.

ساخت 6 تا 8 شهر هوشمند که مسکن، تجارت، صنایع سبک، بیمارستان‌ها و مدارس را در هم می‌آمیزند.

همزمان، ایستگاه‌های آب‌ شیرین‌کن و انرژی خورشیدی در صحرای سینا احداث خواهد شد و 30٪ از اراضی غزه بلافاصله به‌عنوان وثیقه سرمایه‌گذاری‌ها به صندوق اختصاص می‌یابد.

طبق مدل مالی، ارزش دارایی‌ها این پروژه طی یک دهه به 324 میلیارد دلار خواهد رسید و درآمد سالانه بیش از 4.5 میلیارد دلار خواهد بود.

پیش‌بینی می‌شود بازدهی سرمایه‌گذاران چهار برابر شود. در خلاصه پیشنهاد آمده است که «طرح بر کمک‌های بلاعوض تکیه ندارد، بلکه بر پروژه‌های عظیم سودآور متکی می‌باشد».

این سند همچنین بیان می‌کند که تأمین امنیت منطقه در ابتدا بر عهده پیمانکاران امنیتی غربی و نیروهای نظامی کشورهای ثالث خواهد بود و سپس به‌تدریج به یک نیروی پلیس محلی ایجاد و آموزش داده می‌شود، واگذار خواهد شد.

 اسرائیل در سال نخست «حقوق برتر برای تأمین نیازهای امنیتی خود» را حفظ خواهد کرد.

در پایان این روند، طبق طرح، کنترل به «یک نهاد فلسطینی نوین و غیرِافراطی» منتقل خواهد شد که به توافق‌های ابراهیم خواهد پیوست و بخشی از یک ساختار منطقه‌ای همسو با آمریکا خواهد بود. در این طرح هیچ اشاره‌ای به تشکیل کشور فلسطین نشده است.