فیلم The History of Sound جدیدترین اثر اولیور هرمانوس به شمار میرود که توانسته نمرات خوبی از منتقدان بگیرد.
فیلم تاریخی و عاشقانه The History of Sound به کارگردانی اولیور هِرمانوس و نویسندگی بن شاتاک است و بر اساس دو داستان کوتاه وی از مجموعه The History of Sound ساخته شده است. داستان فیلم حول رابطه میان لایونل (با بازی پل مسکال) و دیوید (با بازی جاش اوکانر) میچرخد، دو مرد جوان که در سال ۱۹۱۷ هنگام تحصیل در کنسرواتوار موسیقی بوستون با هم آشنا میشوند و به واسطه موسیقی و رابطه عاشقانهای که شکل میگیرد، به هم نزدیک میشوند.
پس از پایان جنگ جهانی اول، دیوید و لایونل در تابستان ۱۹۲۰ به مناطق روستایی مین سفر میکنند تا آهنگهای فولکلور مردم محلی را برای دانشگاهی که دیوید پیشتر در آن تدریس میکرد، ضبط کنند. روایت فیلم به بررسی خاطرات مبهم و رابطه پیچیده این دو شخصیت میپردازد و با فضایی تاریخی و موسیقایی، تصویری شاعرانه و عاطفی از عشق، هنر و گذر زمان ارائه میدهد.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۵۰ نقد برای فیلم The History of Sound منتشر شده که امتیاز ۷۰ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۶۲ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۸ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
نظر منتقدان درباره فیلم The History of Sound
- راتن تومیتوز | ۵۰ نقد – امتیاز ۷۰ درصد
- متاکریتیک | ۱۸ نقد – امتیاز ۶۲ از صد

«۹۰/۱۰۰ The Hollywood Reporter | منتقد: دیوید رونی»
اگر با جریانهای عمیق و روحانگیز فیلم The History of Sound همراه شوید، با ابعاد معنوی موسیقی روبهرو خواهید شد؛ در ترانههایی که اغلب درباره انسانها هستند نه الوهیت و با عمق احساساتی که در بازیهای پل مسکال و جاش اوکانر موج میزند. نتیجه، فیلمی است با زیبایی مالیخولیایی که مدتها در ذهن باقی میماند.
«۸۰/۱۰۰ Collider | منتقد: ترز لاکسون»
اولیور هرمانوس با ترکیبی هنرمندانه از موسیقی، عشق و فضاهای منحصربهفرد، اثری غمانگیز و احساسی ارائه میدهد که نهتنها یادآور ماندگاری عشق است، بلکه قدرت صدا و ترانه را نیز به رخ میکشد.
«۸۰/۱۰۰ Screen Daily | منتقد: لی مارشال»
خویشتنداری نیز ویژگی اصلی دو اجرای خیرهکننده در مرکز فیلم The History of Sound است.
«۷۵/۱۰۰ IndieWire | منتقد: رایان لاتانزیو»
با وجود اینکه فیلم از مشکلات ریتم و انحرافهایی که گاه به بنبست ختم میشوند رنج میبرد، روایت مسیر لیونل به عنوان یک کارشناس موسیقی قومی جوان که برای ضبط ترانهها و صداها سفر میکند، همچنان فیلمی دلنشین و در عین حال زخمزننده و ماندگار پدید آورده است.
«۷۰/۱۰۰ Screen Rant | منتقد: گرام گاتمن»
این فیلم تأملبرانگیز و در سکوت خود ویرانگر است. اما در تلاش برای شکستن قواعد درام، ناگزیر به همان دامهایی میافتد که قصد داشت از آنها بگریزد و در نهایت میان انتظارات و اثری کمتر از حد انتظار سرگردان میماند.
«۵۰/۱۰۰ Variety | منتقد: اوون گیلبرمن»
فیلم The History of Sound هرگز فراتر از آنچه روی کاغذ است، به زندگی کامل دست پیدا نمیکند.
«۵۰/۱۰۰ The A.V. Club | منتقد: جیسون گوربر»
از همان لحظات آغازین، فیلم نوید اثری بزرگ را میدهد؛ اما همین انتظار باعث میشود نتیجهی ناموزون آن بیش از پیش ناامیدکننده به نظر برسد، همچون ترانهای که بهسرعت از یاد میرود.
«۴۰/۱۰۰ The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
هر آنچه در اینجا دیده میشود، از بهترین کیفیت تولید برخوردار است؛ اما هرگز واقعاً به حیاتی پرشور دست نمییابد.

source