ساعت 24 رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران گفت: اکنون حدود یک‌سوم از پزشکان عمومی کشور عملاً طبابت را کنار گذاشته‌اند.

«احمد ولی‌پور» رئیس انجمن پزشکان عمومی ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا گفت: در سال‌های اخیر، مجموعه‌ای از تصمیم‌های اشتباه در سیاست‌گذاری سلامت توسط افراد یا نهاد‌های خارج از نظام سلامت از یک طرف و ایجاد جو رسانه‌ای و منفی علیه جامعه پزشکی از طرفی دیگر، موجب شده است که بیش از ۳۰ هزار پزشک عمومی از طبابت فاصله بگیرند و به مشاغل دیگر یا مهاجرت روی آورند.

به گفته وی در یک دهه گذشته، تعرفه‌های خدمات درمانی به‌شدت سرکوب شده، مالیات‌های سنگین بر دوش پزشکان گذاشته شده و شرایط دوره‌های دستیاری و طرح تخصص به‌جای تسهیل، سخت‌تر شده است. حقوق پزشکان عمومی شاغل در مراکز دولتی نیز ناچیز و با تاخیرهای طولانی در پرداخت‌ کارانه روبه‌رو هستند.

رئیس انجمن پزشکان عمومی با بیان اینکه امروزه تاسیس مطب برای پزشک عمومی با تعرفه‌های فعلی و هزینه‌های بالا تقریباً غیرممکن شده است، گفت: تعرفه‌های پایین پاسخگوی هزینه‌های بالای اجاره، تجهیزات و حقوق نیروهای کمکی نیست. در چنین شرایطی، پزشکان ترجیح می‌دهند به مشاغل کم‌ریسک‌تر و با درآمد بالاتر روی بیاورند.

ولی‌پور در ادامه خاطرنشان کرد: از سوی دیگر، رقابت نابرابر با درمانگاه‌های دولتی و سازمانی که خدمات ارزان یا رایگان ارائه می‌دهند، موجب تعطیلی بسیاری از مطب‌ها در بخش خصوصی شده است. اکنون حدود یک‌سوم از پزشکان عمومی کشور عملاً طبابت را کنار گذاشته‌اند.

وی با اشاره به اینکه در مسیر دستیاری نیز شرایط دشوار و بی‌ثبات است، گفت: دوره چهار ساله دستیاری و دوساله طرح تخصص بدون درآمد مکفی و آینده مبهم رشته‌های تخصصی باعث شده بسیاری از پزشکان جوان علاقه‌ای به ادامه تحصیل در تخصص نداشته باشند. حتی متخصصان جوان نیز از درآمد پایین و نبود موقعیت شغلی مناسب گلایه دارند و برخی از آنان راه مهاجرت را برمی‌گزینند.

رئیس انجمن پزشکان عمومی اظهار کرد: نبود امنیت شغلی، فشار مالیاتی، هزینه سنگین مطب و ریسک بالای طبابت و مبالغ سنگین دیه در مقابل مبلغ ویزیت، همگی عواملی‌اند که انگیزه ماندن در حرفه پزشکی را کاهش داده‌اند. بسیاری از پزشکان برای بقا، ناچار به فعالیت در حوزه‌های زیبایی یا مشاغل غیرپزشکی شده‌اند.

به گفته وی سیاست‌های نادرست در تعرفه‌گذاری و نظام پرداخت، همراه با سپردن تصمیم‌گیری‌های کلان سلامت به افراد غیرمتخصص و خارج از نظام سلامت، نتیجه‌ای جز بی‌اعتمادی، فرسودگی و دلسردی جامعه پزشکی نداشته است. افزایش ظرفیت پذیرش پزشکی نیز بدون اصلاح ساختارها و تامین منابع کافی، تنها به تربیت پزشکانی منجر می‌شود که فرصت شغلی و انگیزه کافی برای ادامه طبابت ندارند.

ولی‌پور در ادامه تصریح کرد: از طرفی کیفیت آموزش پزشکی افت کرده و بی‌اعتمادی میان مردم و پزشکان نیز در حال گسترش است؛ امنیت جانی پزشکان در مراکز دولتی که بار مراجعه بالایی دارد نیز تامین نمی‌شود و هر از چند گاهی شاهد خشونت‌های کلامی و فیزیکی علیه پزشکان هستیم. آینده نظام سلامت نگران‌کننده به نظر می‌رسد.

وی در پایان تاکید کرد: اگر اصلاحات اساسی در سیاست‌گذاری‌های سلامت، نظام تعرفه‌گذاری و حمایت از پزشکان صورت نگیرد، نظام درمانی کشور با چالش جدی‌تری روبه‌رو خواهد شد. از نهادهای قانون گذار و دولت درخواست می‌کنم که سیاست‌گذاری در حوزه سلامت را به کارشناسان خبره این حوزه در نظام سلامت بسپارند و مسیر اشتباه مداخله از بیرون که طی یک دهه گذشته انجام شد را اصلاح کنند.