فیلم The Carpenter’s Son اثری با هنرنمایی نیکلاس کیج است که نتوانسته نمرات خوبی را از منتقدان به دست بیاورد.

فیلم The Carpenter’s Son یک فیلم مهیج ماورایی است که توسط لطفی ناتان نوشته و کارگردانی شده و بازیگرانی چون نیکلاس کیج، اف‌کی‌ای توئیگز، نوآ جوپ و سهیلا یعقوب در آن ایفای نقش می‌کنند. داستان فیلم الهام‌گرفته از انجیل طفولیت توماس است و با تمرکز بر عناصر ماورایی و تعلیق، تجربه‌ای متفاوت و تاریک از روایت‌های مذهبی ارائه می‌دهد.

منتقدان بر این باور هستند که فیلم The Carpenter’s Son آن‌قدر عجیب و متفاوت است که می‌تواند جذابیت کالت پیدا کند، اما با وجود تمام وعده‌هایی که در ایده اولیه این فیلم ترسناک مذهبی دیده می‌شود، اجرای آن کاملاً بی‌نقص نیست.

تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۵۲ نقد برای فیلم The Carpenter’s Son منتشر شده که امتیاز ۳۵ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۴۱ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۱۷ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده می‌کنید.

نظر منتقدان درباره فیلم The Carpenter’s Son

• راتن تومیتوز | ۵۲ نقد – امتیاز ۳۵ درصد
• متاکریتیک | ۱۷ نقد – امتیاز ۴۱ از صد

«۸۰/۱۰۰ – IGN | منتقد: سیدهانت ادلاکها»

سرشار از اجراهای برجسته و تصاویر نگران‌کننده، فیلم The Carpenter’s Son فراتر از صرف یک فیلم ترسناک درباره مسیح می‌رود و به سمت اثری چالش‌برانگیز حرکت می‌کند.

«۶۷/۱۰۰ – The Playlist | منتقد: مارشال شفر»

نکات مثبت زیادی در این فیلم دیده می‌شود، به لطف نگاه بصری دقیق لطفی ناتان و تفسیر پیچیده جوپ از شخصیتی که اغلب به شکلی ساده و کارکردی نمایش داده شده است.

«۶۵/۱۰۰ – Slashfilm | منتقد: کریس اوانجلیستا»

فیلم The Carpenter’s Son ممکن است حتی برای کسانی که تا به حال با دین یا ایمان ارتباطی نداشته‌اند، ترسناک و جذاب باشد. اما تصور می‌کنم برای کسانی که تجربه حضور در کلیسا را دارند، تاثیرگذاری فیلم بیشتر خواهد بود.

«۶۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: ایدن کلی»

مسیر کارگردانی فیلم درست به نظر می‌رسد، زیرا لحظاتی از جذابیت واقعی وجود دارد و مشخص نیست شخصیت اصلی به سمت تاریکی سقوط خواهد کرد یا راهی نجیبانه را انتخاب می‌کند. با این حال، نقش مکمل نیکلاس کیج و لحظات پراکنده و زیرقصه‌های فیلم، از جمله پایان‌بندی شتاب‌زده، مانع از تبدیل آن به یک اثر کلاسیک ماندگار می‌شود، مانند بسیاری از موفقیت‌های اخیر کیج.

«۵۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: گرگوری نوسن»

چه بدعت‌آمیز باشد و چه نباشد، داستانی جذاب ارائه می‌دهد، حتی اگر گاهی صرفاً بر حس و حال تکیه داشته باشد. حیف است که فیلم به اندازه جیوپ به عنوان بازیگر در دسترس و قابل‌فهم نیست. دو پرده اول فیلم به کندی پیش می‌روند و پر از نمادهایی هستند که هرگز کاملاً از صفحه بیرون نمی‌آیند.

«۴۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: بنجامین لی»

مشکل اصلی این نیست که فیلم خیلی شجاع یا خلاق است و نمی‌توان آن را دسته‌بندی کرد، بلکه به این دلیل است که هیچ‌کس کاملاً نمی‌داند چه چیزی در حال ساخت است. با این حال مطمئنم ناتان و کیج قصد نداشتند چیزی تا این حد خسته‌کننده بسازند.

«۳۸/۱۰۰ – Slant Magazine | منتقد: مارک هنسون»

فیلم The Carpenter’s Son حتی ترس‌های قابل قبولی ارائه نمی‌دهد، مگر اینکه حضور گسترده مارهای CGI برای کسی ترسناک باشد.

«۳۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: فرانک شک»

با وجود زیبایی بصری، فیلم The Carpenter’s Son به نظر می‌رسد پروژه‌ای بنیاداً اشتباه طراحی شده باشد که احتمالاً در آینده به یک اثر کالت تبدیل خواهد شد، با تماشاگرانی که در نمایش‌های نیمه‌شب خطوط جنجالی را همراه با بازیگران فریاد می‌زنند. شاید این آن چیزی نباشد که سازنده انتظار داشت، اما بدون شک تجربه‌ای سرگرم‌کننده خواهد بود.