عصر ایران – در اوایل قرن ۲۱، دو خودروساز بزرگ ایتالیایی، فیات و آلفارومئو، نمایندگان خود را برای رقابت در سگمنت C (خودروهای خانوادگی کوچک) به بازار معرفی کردند. فیات در سال ۲۰۰۱ مدل استیلو را به عنوان جانشین براوو/براوا عرضه کرد، اما طراحی ظاهری آن که به دلیل شباهت به خودروهای آلمانی مورد انتقاد قرار گرفت، نتوانست انتظارات تولید سالانه ۴۰۰ هزار دستگاهی فیات را برآورده کند و به عنوان یک شکست تجاری برای این شرکت شناخته شد.

در مقابل، آلفارومئو در سال ۲۰۰۰ مدل ۱۴۷ را که بر اساس پلتفرم موفق آلفا ۱۵۶ ساخته شده بود، معرفی کرد. این مدل با طراحی والتر د سیلوا، در سال ۲۰۰۱ عنوان خودروی سال اروپا را کسب کرد. اگرچه آلفارومئو ۱۴۷ در مجموع با ۶۵۲ هزار دستگاه، فروش کمتری نسبت به استیلو (۷۶۹ هزار دستگاه) داشت، اما به دلیل ماهیت اسپرت‌تر و قیمت بالاتر، جایگاه متفاوتی در بازار برای خود رقم زد. تولید هر دو خودرو در سال ۲۰۱۰ به پایان رسید.