1
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که انتخاب‌های غذایی سرشار از پروتئین می‌توانند اثرات قابل توجهی بر سلامت داشته باشند. این یافته‌ها پرسشی را در ذهن بسیاری ایجاد کرده‌اند: آیا رویکرد پرگوشت به مصرف پروتئین بهترین راه برای افزایش طول عمر است؟ پاسخ این پرسش، چندلایه و بستگی به مرحله‌ای از زندگی دارد که در آن قرار دارید.
گوشت برای کودکان، گیاه برای بزرگسالان؟
یافته‌های پژوهش دانشگاه سیدنی
در پژوهشی که توسط «کیتلین اندروز» (دانشجوی دکترای دانشگاه سیدنی) و تیمش به رهبری «دکتر آلیستر سینیور» انجام شد، نتایج قابل‌توجهی به دست آمد:
- کشورهایی که مصرف پروتئین حیوانی در آن‌ها بالاست، نرخ مرگ‌ومیر کودکان زیر پنج سال در آن‌ها پایین‌تر است.
- در مقابل، مصرف پروتئین گیاهی با افزایش طول عمر بزرگسالان ارتباط دارد.
گذار جهانی از گیاه به گوشت
محبوبیت روزافزون پروتئین حیوانی
در چند دهه گذشته، بسیاری از مردم جهان، سبزیجات را کنار گذاشته‌اند و به مصرف گوشت روی آورده‌اند. مصرف پروتئین حیوانی حاصل از گاو، مرغ و خوک در بسیاری از کشورها رشد چشمگیری داشته است.
همچنان جایگاه ثابت حبوبات در برخی کشورها
با این حال، این تغییر در سراسر جهان یکنواخت نبوده است. در برخی کشورها، نخود، لوبیا و دیگر حبوبات همچنان نقش پررنگی در رژیم غذایی مردم دارند. در کشورهای کم‌درآمد، مردم معمولاً از ارزان‌ترین منابع پروتئین استفاده می‌کنند که گاهی پروتئین گیاهی است.
پروتئین حیوانی، کلید کاهش مرگ‌ومیر کودکان
نقش حیاتی گوشت در سال‌های اولیه زندگی
اندروز می‌گوید: «در کودکان زیر پنج سال، رژیمی غذایی با پروتئین و چربی حیوانی بالا باعث کاهش نرخ مرگ‌ومیر می‌شود.»
مواد مغذی حیاتی موجود در گوشت و لبنیات
تخم‌مرغ، لبنیات و گوشت سرشار از آمینواسیدهای ضروری، آهن، روی و ویتامین‌هایی هستند که برای رشد کودک حیاتی‌اند. همچنین، این مواد غذایی چربی‌هایی دارند که انرژی لازم برای رشد را تأمین می‌کنند.
با این حال، در جوامع فقیر، دسترسی به این مواد غذایی اغلب دشوار است.
پروتئین گیاهی و افزایش طول عمر بزرگسالان
فواید گیاه‌خواری برای بزرگسالان
اندروز تأکید می‌کند: «برای بزرگسالان، پروتئین گیاهی با افزایش طول عمر در ارتباط است.»
چرا حبوبات و مغزها مفیدند؟
رژیم‌هایی که بر اساس حبوباتی مانند عدس، نخود، لوبیا و مغزها (مانند بادام و گردو) هستند، با کاهش بیماری‌های مزمن، از جمله بیماری‌های قلبی‌عروقی ارتباط دارند. این غذاها فیبر بالایی دارند که به گوارش کمک می‌کند و احتمال دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد.
در مقابل، مصرف زیاد گوشت قرمز و فرآوری‌شده با اثرات مخرب همراه است.
چربی خوب در کودکی، اما کمتر در بزرگسالی
نقش چربی حیوانی در دوران کودکی
بر اساس پژوهش‌ها، چربی حیوانی در سال‌های ابتدایی زندگی می‌تواند مانع سوءتغذیه شود.
خطرات چربی‌های اشباع در بزرگسالی
در بزرگسالی، کاهش مصرف چربی‌های اشباع، به مدیریت وزن کمک می‌کند و احتمال ابتلا به دیابت نوع ۲ و فشار خون بالا را کم می‌کند.
ترکیب چربی اشباع با قندهای فرآوری‌شده و سبک زندگی کم‌تحرک، می‌تواند موجب التهاب و بیماری‌های مزمن شود.
تأثیر زیست‌محیطی پروتئین حیوانی
هزینه‌های زیست‌محیطی دامداری
تیم تحقیقاتی می‌گوید: «پروتئین بخش مهمی از رژیم غذایی انسان است، اما با تغییر سبک زندگی و تمایل کشورهای توسعه‌یافته به کربن‌زدایی، نوع منبع پروتئینی اهمیت بیشتری یافته است.»
دامداری معمولاً زمین و آب بیشتری نسبت به کشت حبوباتی مانند نخود مصرف می‌کند. بسیاری از فعالان محیط زیست، کشت گیاهانی مانند نخود را جایگزین کم‌هزینه‌تری می‌دانند.
نیازهای متفاوت، راهکارهای متنوع
انتخاب پروتئین وابسته به سن، بودجه و فرهنگ
نوع پروتئینی که هر فرد انتخاب می‌کند، به عوامل متعددی مانند بودجه، فرهنگ، و وضعیت سلامت بستگی دارد. برای خانواده‌هایی که کودک خردسال دارند، تنوع غذایی اهمیت زیادی دارد. بزرگسالان هم می‌توانند با جایگزین کردن گوشت با پروتئین‌های گیاهی، به افزایش طول عمر کمک کنند.
راه‌حل پیشنهادی: تعادل و انعطاف
پیشنهاد کارشناسان این است که رژیم غذایی باید با سن و شرایط فردی هماهنگ باشد. برای کودکان، استفاده از پروتئین حیوانی مفید است. برای بزرگسالان، رژیم گیاهی احتمالاً بهتر عمل می‌کند.
در بلندمدت، تمرکز بر دسترسی همگانی به منابع متنوع پروتئینی، به‌ویژه برای کودکانی که در معرض سوءتغذیه هستند، می‌تواند بسیار سودمند باشد.
جمع‌بندی: نگاهی نو به پروتئین برای سلامت جهانی
از کمیت تا کیفیت
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که در ابتدا باید به مقدار کل پروتئین دریافتی توجه شود، اما بعد از دوران کودکی، منابع گیاهی نقش مهم‌تری پیدا می‌کنند.
آینده رژیم‌های غذایی جهانی
نوآوری‌های آینده می‌توانند بر بهبود دسترسی کودکان به گزینه‌های گیاهی تمرکز کنند. آموزش‌های تغذیه‌ای، اصلاحات کشاورزی، و سیاست‌گذاری مناسب، کلید موفقیت در این مسیر است.
هدف نهایی این است که هم کودکان سالم رشد کنند و هم بزرگسالان عمر طولانی‌تری داشته باشند، در عین حال محیط زیست نیز محافظت شود.
source