1

جمعیت‌های ماهی سنگسر دم‌چهارگوش (Squaretail Grouper) با آینده‌ای نامشخص روبه‌رو هستند زیرا تحقیقات جدید نشان می‌دهد که ماهیگیری که مناطق تخم‌ریزی آنها را هدف قرار می‌دهد، باعث می‌شود که نرها در دوره‌های کوتاه جفت‌گیری خود بارها از قلمروهایشان فرار کنند.

این اختلال منجر به چالش‌های قابل‌توجهی در رفتارهای جفت‌گیری و خواستگاری می‌شود که می‌تواند پیامدهای طولانی‌مدتی برای بقای این جمعیت‌های ماهی به همراه داشته باشد.

مناطق تخم‌ریزی ماهی سنگسر دم‌چهارگوش

یک مطالعه به رهبری دانشمندان دانشگاه لنکستر نشان می‌دهد که تاثیرات ماهیگیری در مناطق تخم‌ریزی ماهی سنگسر دم‌چهارگوش فراتر از ماهی‌هایی است که صید می‌شوند.

این مطالعه نشان می‌دهد که تغییرات رفتاری گسترده‌ای در میان ماهی‌های باقی‌مانده به وجود می‌آید که توانایی آنها در تولید مثل را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با مختل شدن جفت‌گیری، احتمال تولید نسل کمتر می‌شود که می‌تواند آینده این جمعیت را به خطر بیندازد.

فرصت‌های تولیدمثل حیاتی

ماهی سنگسر دم‌چهارگوش تنها چند روز در طول سال، در زمان ماه‌های نو و کامل بین دسامبر و مارس، در سایت‌های خاصی برای تخم‌ریزی جمع می‌شوند.

ماهی‌های نر چند روز قبل از فازهای قمری به این سایت‌ها می‌رسند و قلمروهای جفت‌گیری را برای جذب ماده‌ها ایجاد می‌کنند. ماده‌ها یک روز قبل از ماه نو می‌رسند و ماهی‌ها سعی می‌کنند در هماهنگی با چرخه‌های ماه، جفت‌گیری و تخم‌ریزی کنند و سپس ماده‌ها آنجا را ترک می‌کنند.

این تجمعات حیاتی هستند زیرا ممکن است تنها فرصت‌هایی برای تولیدمثل این جمعیت‌ها باشند.

اما ماهیگیری، به ویژه ماهیگیری با نیزه و ماهیگیری با قلاب و خط، که شامل غواصی آزاد می‌شود، این تجمعات را به شدت هدف قرار داده تا صیدها در حالی انجام شود که ماهی‌ها در حال حواس‌پرتی هستند.

تغییرات در رفتار ماهی سنگسر دم‌چهارگوش

در مجمع‌الجزایر لاکشادویپ هند، که در شمال مالدیو واقع شده، افزایش ماهیگیری در برخی از مناطق تخم‌ریزی ماهی سنگسر دم‌چهارگوش در پنج سال گذشته منجر به کاهش شدید تراکم تجمعات شده است، با کاهش 70 درصدی در یک دهه به دلیل هدف‌گیری مداوم ماهیگیری در تمام طول سال.

دانشمندان دریایی که این تحقیق را انجام دادند، این سایت‌ها را بیش از یک دهه پیش مطالعه کرده بودند و متوجه تغییر قابل‌توجهی در رفتار ماهی‌ها شدند وقتی که سعی کردند مطالعه قبلی خود را تکرار کنند.

رهبر مطالعه، روچا کارکارای، زیست‌شناس دانشگاه لنکستر، گفت: «ما متوجه شدیم که نمی‌توانستیم ماهی‌ها را در سایت‌های تجمعی مانند گذشته به راحتی فیلمبرداری یا مطالعه کنیم.

ما نمی‌توانستیم به آنها نزدیک شویم، آنها به گونه‌ای شنا می‌کردند که گویی ما شکارچی هستیم. برای ما واضح بود که رفتار آنها تغییر کرده و متوجه شدیم که مهم‌ترین تغییری که در دهه گذشته از زمان مطالعه قبلی ما رخ داده، آغاز ماهیگیری در این سایت‌ها بوده است.»

محققان رفتار ماهی‌های نر سنگسر دم‌چهارگوش را در سایت‌های تخم‌ریزی که تحت ماهیگیری قرار گرفته‌اند و سایت‌هایی که تحت ماهیگیری قرار نگرفته‌اند، و همچنین داده‌های مربوط به مطالعات قبلی خود را مقایسه کردند.

واکنش‌های ترس در ماهی سنگسر دم‌چهارگوش

تیم تحقیقاتی واکنش‌های ترس ماهی‌ها را با شبیه‌سازی یک تهدید تحلیل کردند، به این صورت که غواصان به سمت ماهی‌های سنگسر دم‌چهارگوش شنا می‌کردند تا ببینند چقدر می‌توانند نزدیک شوند قبل از اینکه ماهی‌ها فرار کنند، و زمانی را که ماهی‌ها بدون تهدید مستقیم صرف دفاع از قلمرو و خواستگاری می‌کنند، اندازه‌گیری کردند.

اگرچه نرهایی که قبلاً با ماده‌ها در سایت‌های تحت ماهیگیری شریک شده بودند، خطرات بیشتری را در طول خواستگاری متحمل شدند – آنها دیرتر فرار کردند و زودتر بازگشتند – مطالعه نشان داد که نرهای مجرد در سایت‌های تحت ماهیگیری دو برابر بیشتر احتمال دارد فرار کنند و دو و نیم برابر بیشتر طول می‌کشد تا به قلمروهای خود بازگردند نسبت به ماهی‌های سایت‌های بدون ماهیگیری.

کمتر از نیمی از نرهای مجرد به قلمروهای خود در سایت‌های تحت ماهیگیری بازگشتند، در مقایسه با دو سوم در سایت‌های بدون ماهیگیری.

از دست دادن فرصت‌های جفت‌گیری

در حالی که فرار زودهنگام می‌تواند بقا فردی را تضمین کند، این به معنی از دست دادن فرصت‌های جفت‌گیری نیز هست. ماهی‌های سنگسر دم‌چهارگوش که می‌توانند تا 12 سال زندگی کنند، ممکن است به دلیل تجربه‌های خود از ماهیگیری این تغییر رفتاری را نشان دهند.

کارکارای توضیح داد: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که استرس‌های ناشی از ماهیگیری باعث شده ماهی‌ها عصبی‌تر و مراقب‌تر شوند. این امر به نوبه خود فرصت‌های نرهای مجرد برای یافتن جفت و تولید مثل را کاهش می‌دهد زیرا آنها بیشتر مراقب هستند و با فرار از قلمرو خود، دفاع از قلمرو را به خطر می‌اندازند.»

محققان اشاره کردند که نرهای جفت شده، که از نظر تناسب اندام قوی‌تر هستند و در تولید مثل موفق‌تر هستند، همان‌هایی هستند که تحت ماهیگیری قرار می‌گیرند، که می‌تواند پیامدهایی برای تناسب اندام این جمعیت در آینده داشته باشد. کارکارای گفت: «اگر یک رویداد تجمع تخم‌ریزی فقط برای مدت کوتاهی طول بکشد، هر ساعت مهم است.»

محققان همچنین دریافتند که نرهای ماهی سنگسر دم‌چهارگوش در سایت‌های تحت ماهیگیری، زمان و انرژی بسیار کمتری را برای دفاع تهاجمی از قلمروهای خود در برابر رقبا صرف می‌کنند.

کاهش تهاجم در سایت‌های تحت ماهیگیری

در سایت‌های تحت ماهیگیری، نرها تقریباً ده برابر کمتر از رفتار تهاجمی نسبت به نرهای سایت‌های بدون ماهیگیری داشتند.

این تغییر می‌تواند به دلایل مختلفی باشد، از جمله اینکه ماده‌ها در شرایط پرخطر کمتر انتخاب‌گر می‌شوند یا ماهی‌های جسورتر توسط ماهیگیران از جمعیت حذف می‌شوند، اگرچه این جنبه به طور خاص مورد مطالعه قرار نگرفته است.

نویسنده همکار سالی کیت از دانشگاه لنکستر گفت: «کاهش تهاجم می‌تواند پیامدهای تکاملی قابل‌توجهی در تجمعات جفت‌گیری داشته باشد، به ویژه از طریق کاهش انتخاب جنسی، که می‌تواند پیامدهایی برای انتخاب جفت، تناسب جمعیت و مقاومت بلندمدت داشته باشد».

ایدریس بابو از دپارتمان علوم و فناوری UT لاکشادویپ افزود: «این مطالعه اولین از نوع خود در این جزایر مرجانی است و یافته‌ها می‌توانند نقش مهمی در مدیریت منابع ماهیگیری در این مجمع‌الجزایر ایفا کنند.»

این مطالعه که در مجله Biology Letters منتشر شده است، بر نیاز فوری به تلاش‌های حفاظتی هدفمند برای محافظت از جمعیت‌های ماهی سنگسر دم‌چهارگوش در برابر تاثیرات منفی ماهیگیری بر رفتارهای تولیدمثلی آنها تاکید می‌کند.