برخی از سریالها آنقدر بزرگ و محبوب شدند که ناگزیر، پایانبندی آنها باعث اختلاف میان طرفداران دنیای سریال شده است.
برخی سریالهای تلویزیونی در طول زمان آنقدر محبوب شدند که دیگر امکان نداشت پایانی برایشان نوشته شود که همه طرفداران را راضی نگه دارد. سریالهایی بودهاند که با وجود محبوبیت زیاد، توانستهاند مخاطبان را با قسمت پایانی راضی کنند؛ از جمله سریال MASH و سریال Breaking Bad. اما چنین نمونههایی بسیار نادر هستند. در واقع، ساخت قسمت پایانی رضایتبخش برای همه، کاری است که تقریباً غیرممکن به نظر میرسد.
اگر سریالی بر پایهی یک پرسش ساخته شده باشد، مثل سریال Game of Thrones و اینکه چه کسی تخت آهنین را تصاحب خواهد کرد یا سریال How I Met Your Mother با پرسش اینکه مادر فرزندان تد موزبی چه کسی است، در آن صورت رسیدن به یک پاسخ رضایتبخش که در حد و اندازهی انتظارها باشد، کاری دشوار است. سریالهایی مانند The Sopranos و Lost آنقدر بزرگ شدند که پایانشان، صرفنظر از اتفاقاتی که رخ داد، حتماً بخشی از طرفداران را ناامید میکرد. چرا که نمیشود همه را راضی کرد.
۱۰. سریال Squid Game

- سال پخش: ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۵
- شبکه: نتفلیکس
- بازیگران: لی جونگ-جه (در نقش سونگ گی-هون / شماره ۴۵۶) – وی ها-جون (در نقش کارآگاه هوانگ جون-هو)
- مدیر اجرایی: هوانگ دونگ-هیوک
وقتی سریال Squid Game برای اولین بار در سرویس آنلاین نتفلیکس منتشر شد، به پدیدهای جهانی تبدیل شد. این سریال با مخاطبان جهانی ارتباطی عمیق برقرار کرد، چرا که داستان آن، دربارهی افرادی با وضعیت مالی وخیم که ناچار به شرکت در بازیهای کودکانه اما مرگبار میشوند، استعارهای بینقص از نابرابری ثروت و ساختار طبقاتی معیوب بود.
اما در نهایت این سریال باید آن استعارهها را توضیح میداد و به نوعی به آنها پایان میداد. سریال Squid Game آنقدر به موفقیتی جهانی تبدیل شد و آنقدر طرفدار پیدا کرد که هر نتیجهای هم که ارائه میداد، نمیتوانست همه را راضی کند. حتی اگر کیت بلانشت هم به سریال اضافه میشد، باز هم برای بسیاری کافی نبود.
۹. سریال Gossip Girl

- سال پخش: ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۲
- شبکه: The CW
- بازیگران: بلیک لایولی (در نقش سرنا ون در وودسن) – لیتُن میستر (در نقش بلر والدورف)
- مدیر اجرایی: جاشوا سافران
وقتی سریالی مانند Gossip Girl با پرسشی در محور داستان خود آغاز میشود، دیر یا زود مجبور است به آن پرسش پاسخ دهد و این پاسخ اغلب مخاطبان زیادی را ناامید میکند. این سریال از مخاطب میخواست که دربارهی هویت واقعی «گاسپ گرل» حدس بزند، بنابراین هرکس برای خودش تصور خاصی داشت.
فاش شدن اینکه دن هامفری همان گاسپ گرل است، قطعاً غافلگیرکننده بود، اما نه بهخاطر هوشمندی روایت، بلکه چون اصلاً منطقی به نظر نمیرسید. این پایانبندی بیشتر شبیه چرخشی ناگهانی بود که از ابتدا برنامهریزی نشده بود. سایر بخشهای قسمت پایانی هم کلیشهای بودند؛ نه یک عروسی، بلکه دو مراسم ازدواج میان شخصیتهای اصلی!
۸. سریال House of Cards

- سال پخش: ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۸
- شبکه: نتفلیکس
- بازیگران: کوین اسپیسی (در نقش فرانک آندروود) – رابین رایت (در نقش کلر آندروود)
- مدیر اجرایی: بو ویلیمان
بعد از آنکه کوین اسپیسی درگیر اتهامات جنبش #MeToo شد، تصمیم سرویس آنلاین نتفلیکس برای حذف او از سریال House of Cards قابل درک بود. اتهامات ناراحتکنندهای که علیه او مطرح شد، بهشدت به تصویر عمومیاش لطمه زد. اما مشکل اینجا بود که سریال بدون او دیگر دوام نمیآورد.
بازی نگرانکننده، اما واقعا کاریزماتیک اسپیسی در نقش فرانک آندروود، همان چیزی بود که سریال House of Cards را به چنین موفقیتی رساند. پس از اخراج او، سریال دیگر شانسی برای حفظ کیفیت قبلی نداشت. سریال House of Cards بهتر بود همان موقع پایان مییافت، شاید با یک قسمت ویژه حول محور کلر که بتواند به داستان خاتمه دهد.
۷. سریال The Walking Dead

- سال پخش: ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲
- شبکه: AMC
- بازیگران: اندرو لینکلن (در نقش ریک گرایمز) – نورمن ریدوس (در نقش دریل دیکسون) – ملیسا مکبراید (در نقش کارول پلتییر)
- مدیران اجرایی: فرانک دارابونت، آنجلا کانگ، اسکات ام. گیمپل، گلن مازارا
در فصلهای ابتدایی خود، سریال The Walking Dead به یکی از پربینندهترین سریالهای تلویزیونی تبدیل شد. ترکیب ملودرام پرتنش با صحنههای خونین کشتار زامبیها، مخاطبان را در سراسر جهان مجذوب خود کرد. بینندگان با اشتیاق منتظر میماندند تا ببینند کدامیک از بازماندگان همراه ریک گرایمز، از هر قسمت جان سالم به در میبرد.
اما با گذشت زمان و استفادهی بیش از حد شبکه AMC از موفقیت سریال برای کسب درآمد، بازیگران اصلی یکی پس از دیگری از آن جدا شدند. شخصیتهای محبوبی مانند گلن و هرشل کشته شدند و بازیگرانی مانند اندرو لینکلن و دانای گوریرا سریال را ترک کردند. بدون حضور ریک، امکان نداشت که سریال The Walking Dead بتواند پایانی خوب داشته باشد.
۶. سریال The Sopranos

- سال پخش: ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷
- شبکه: HBO
- بازیگران: جیمز گاندولفینی (در نقش تونی سوپرانو) – ایدی فالکو (در نقش کارملا سوپرانو)
- مدیر اجرایی: دیوید چیس
پایان ناگهانی و برش به صفحه سیاه در پایان سریال The Sopranos یکی از بدنامترین پایانها در تاریخ تلویزیون است، اما اگر به لحن سریال دقت کرده باشید، کاملاً در مسیر طبیعی آن قرار داشت. دیوید چیس همیشه از دادن پاسخهای قطعی به مخاطب اجتناب میکرد، چرا که به باور او، پایانبندی مشخص تنها یک ابزار درام است و بازتابی از واقعیت زندگی ندارد.
هرچند دیدن اینکه تونی مهاجم دکتر ملفی را کتک میزند میتوانست به نوعی رضایتبخش باشد، اما این عمل نمیتوانست آسیبی را که او وارد کرده بود از بین ببرد و چیس از دادن این نوع رضایت به مخاطب خودداری کرد. بسیاری از طرفداران انتظار داشتند که تونی در قسمت پایانی کشته شود یا روس ناپدیدشدهی قسمت “Pine Barrens” بازگردد، اما نتیجه نهایی به طرز عمدی مبهم باقی ماند.
۵. سریال The X-Files

- سال پخش: ۱۹۹۳ تا ۲۰۱۸
- شبکه: فاکس
- بازیگران: جیلین اندرسن – دیوید دوکاونی
- مدیر اجرایی: کریس کارتر
از آنجایی که سریال The X-Files پس از پایان پخش اولیهاش احیا شد، در واقع دو پایان مختلف داشته و هر دو پایان طرفداران را ناامید کردند. بیشتر قسمتهای این سریال بهصورت مستقل و با فرمت هیولای هفته ساخته شده بودند، اما در کنار آن، خط داستانی کلی و مفصلتری دربارهی یک افسانهی بزرگ نیز وجود داشت که قرار بود در پایان پاسخ داده شود.
انتقادات وارد شده به هر دو پایان مشابه یکدیگر بودهاند: هر دو پایانی که تاکنون پخش شدهاند، بسیاری از پرسشها را بیپاسخ گذاشته و هیچ نتیجهگیری مشخصی دربارهی افسانهی اصلی داستان ارائه ندادهاند. سریال The X-Files در ایجاد معماها بسیار موفقتر بود تا در حل آنها. اکنون نسخهی بازسازیشدهای از The X-Files توسط رایان کوگلر در دست توسعه است.
۴. سریال Seinfeld

- سال پخش: ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸
- شبکه: NBC
- بازیگران: جری ساینفلد (در نقش جری ساینفلد) – جیسن الکساندر (در نقش جورج کاستانزا)
- مدیر اجرایی: لری دیوید
قسمت پایانی سریال Seinfeld یکی از پربینندهترین پایانهای سریالی در تاریخ تلویزیون بود. اما این سریال همیشه بر خلاف قواعد مرسوم سیتکامها حرکت میکرد، بنابراین بعید بود بتواند یکی از مرسومترین قواعد این ژانر را اجرا کند: یک پایان بزرگ، خوشایند و احساسی. سریال Seinfeld دربارهی هیچ چیز بود و نمیتوانست پایانی پرزرقوبرق داشته باشد.
در بیشتر پایانهای سیتکامها، اتفاقی شاد برای شخصیتها رخ میدهد مثل ازدواج، تولد نوزاد یا فرصت شغلی جذاب. اما سریال Seinfeld همواره شخصیتهای خود را سوژهی شوخی میکرد. یک پایانبندی رضایتبخش شاید ازدواج جری و ایلین را نشان میداد، اما چنین پایانی برای سریالی مانند Seinfeld بسیار ساختگی و نامتناسب به نظر میرسید.
۳. سریال Game of Thrones

- سال پخش: ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹
- شبکه: HBO
- بازیگران: کیت هرینگتون (در نقش جان اسنو) – آیزاک همپستد رایت (در نقش برن استارک)
- مدیران اجرایی: دیوید بنیاف، دی. بی. وایس
از همان ابتدا، سریال Game of Thrones قصد داشت داستانی دربارهی کشمکش برای تصاحب تخت آهنین روایت کند؛ بنابراین قسمت پایانی قرار بود شخصیت خاصی را روی آن تخت بنشاند و باید هم مخاطب را غافلگیر میکرد و هم از نظر داستانی منطقی میبود.
در نهایت، سریال بیش از حد بر جنبهی غافلگیری تمرکز کرد و منطق روایی را قربانی آن کرد و شخصیتی چون برن استارک را روی تخت نشاند. این پایانبندی آنقدر غیرقابلپیشبینی بود که نهتنها شوکهکننده، بلکه غیرمنطقی به نظر میرسید. اینکه نویسندگان دیگر منبعی برای اقتباس نداشتند نیز اوضاع را بدتر کرده بود.
۲. سریال How I Met Your Mother

- سال پخش: ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴
- شبکه: CBS
- بازیگران: جاش رادنر (در نقش تد موزبی) – نیل پاتریک هریس (در نقش بارنی استینسون)
- مدیر اجرایی: کریگ توماس
سریال How I Met Your Mother ۹ فصل را صرف ساختن سرنوشت شخصیت مادر کرد. این سریال مخاطبان را به ماجرای تد موزبی برای یافتن عشق واقعی زندگیاش و تشکیل خانواده علاقهمند کرد، اما در عین حال آنها را به رابطهی پر فراز و نشیب او با رابین شراباتسکی نیز وابسته ساخت. نتیجهگیری همزمان هر دو داستان، تقریباً غیرممکن بود.
به دلیل حضور بازیگران کودک در سریال، بخشی از قسمت پایانی در فصل دوم فیلمبرداری شده بود، که مسیر پایان را از همان ابتدا تعیین کرد. به شکلی معجزهآسا، در فصل پایانی سریال موفق شد با معرفی شخصیت مادر و انتخاب بازیگر عالی (کریستین میلیوتی) مخاطب را به خوبی با او همراه کند. اما قسمت پایانی نتوانست پایانی قانعکننده ارائه دهد، چرا که حقیقت پیش از موعد افشا شده بود و سریال حاضر نبود از رابطهی تد و رابین دست بکشد.
۱. سریال Lost

- سال پخش: ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰
- شبکه: ABC
- بازیگران: اوانجلین لیلی – ناوین اندروز
- مدیران اجرایی: دیمون لیندلوف، کارلتون کیوز
جی. جی. آبرامز سبک داستانگویی «جعبهی اسرار» خود را با سریال Lost آغاز کرد، و این روش به خوبی مخاطبان را درگیر سریال کرد، طوری که هر هفته برای دریافت قطعهای جدید از پازل بازمیگشتند. اما سریال آنقدر پرسشهای گوناگون مطرح کرد، از خرسهای قطبی و هیولاهای دود گرفته گرفته تا پاهای سنگی عظیم که دیگر راهی برای پاسخدهی رضایتبخش به همهی آنها باقی نمانده بود.
نویسندگان تصمیم درستی گرفتند که در قسمت پایانی تمرکز را روی پایانبندی احساسی خطوط داستانی شخصیتها بگذارند نه بر پاسخ دادن به همهی معماها. اما برای بینندگانی که مشتاق جواب بودند، این پایانبندی ناامیدکننده بود. پایان سریال Lost همیشه قرار بود بحثبرانگیز باشد، چرا که خود سریال طوری طراحی شده بود که در نهایت باعث نارضایتی شود.
منبع: screenrant
source