برای این سفر معنوی توصیه‌های زیادی شده است ازجمله اینکه سعی کنیم تا جایی که ممکن است، کمتر غذای گوشتی بخوریم تا سنگین نشویم و پا بر امیال خود بگذاریم. در مسیر، غذاهای خوب و متنوعی وجود دارد البته خوردن آن ایرادی ندارد فقط باید حواسمان باشد که زیاد به فکر غذا نباشیم زیرا امام صادق (ع)، مسافران این سفر را از خوردن شیرینی‌جات و غذاهای متنوع، برحذر داشته است. همچنین ذکر شده است که در طول سفر، بحث و جدل نکنیم مگر در موارد نادری که پای دفاع از اعتقادات به میان می‌آید آن هم برای امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح فکر و اندیشه فرد، نه برای اینکه بر دیگران چیره شویم و بخواهیم روی آنان را کم کنیم.
همچنین در این سفر روحانی باید بگو و بخند را تا جایی که ممکن است به صِفر برسانیم تا با قلبی آرام و آماده و با معنویت به خدمت حضرت برسیم و بر اساس برخی از احادیث، باید چهره‌ای گشاده داشته باشیم و عبوس نباشیم. وظیفه داریم برای زوار و خدام امام حسین (ع) احترام بسیار زیادی قائل شویم و فارغ از سن، شکل و قیافه، همه افراد را محترم دانسته؛ چه بسا کسی که فکرش را هم نمی‌کنیم از اولیای الهی باشد.
با ماموارن امنیتی عراق، همکاری کنیم زیرا آنان نیز از خادمان امام حسین (ع) هستند و کمک حال خادمان حرم باشیم و خود را برای کمک به دیگران آماده کنیم و حال کودکان و افراد کهنسال را در نظر بگیریم.
دستاوردها و پیام‌های مراسم اربعین
در سال‌های پیشین مراسم اربعین حسینی با در کنار هم قرار گرفتن میلیون‌ها انسان و هدفی مشترک موجب شد که دوست و دشمن بر بی‌نظیر بودن این حرکت اعتراف و بر عظمت آن تعظیم کنند. این حماسه بزرگ و تکرار سالانه آن موجب امیدواری دوستان و حیرت و ناامیدی دشمنان اهل بیت (ع) شده است و همه آنهایی که مسائل جهان اسلام را رصد می‌کنند بر این موضوع واقف هستند که این حرکت می‌تواند سرآغاز قیام عمومی برای پایان دادن به ظلم و جور یزیدیان زمان باشد.
راهپیمایی اربعین تاکید بر هویت دینی کسانی است که از ملیت‌های مختلف، گرایش‌ها و قومیت‌های مختلف در کنار هم جمع می‌شوند و برای زائر امام حسین (ع) این حس وجود دارد که اینجا کربلا، مرکز ثقل هویتی آنان است. تقدیر الهی این است که هرچه به آخرالزمان و زمینه‌سازی برای ظهور امام مهدی (ع) نزدیکتر می‌شویم؛ دل‌ها و جان‌های محبین اهل‌بیت (ع)، به وسیله امام حسین (ع) و به خصوص راهپیمایی اربعین بیشتر به هم نزدیکتر و به هم پیوند خورده شود
محبت، انسجام و احساس غرور و نشاطی که برای مسلمانان در راهپیمایی عظیم اربعین حسینی (ع) ایجاد می‌شود، مهمترین دستاورد این آیین باشکوه است.
حضور در راهپیمایی اربعین حسینی (ع) در واقع خلوتی برای افراد است که دور از کشور خودشان و تعلقات طبیعی آن، به این حرکت عظیم الهی تعلق خاطر پیدا می‌کنند و نسبت به آن فکر می‌کنند. این تاثیر عمیق، نتایج مثبتی هم برای فرد و هم برای جهان اسلام دارد که نشان می‌دهد اگر جهان اسلام بخواهد بر مقوله وحدت مسلمانان تمرکز کند، محبت اهل بیت (ع) مهمترین مقوله‌ای است که می‌تواند به‌عنوان محور، مورد توجه قرار گیرد.
محبت و دوستی مسلمانان در جریان راهپیمایی عظیم اربعین حسینی (ع) و انسجام و اتحاد آنها و احساس غرور و نشاطی که برای مسلمانان در چنین فضایی ایجاد می‌شود، مهمترین جلوه و دستاورد این آیین عظیم حسینی (ع) است که باید قدر آن را دانست و آن را پاس داشت.
پیاده‌روی اربعین مانور اقتدار و عظمت شیعیان در دنیاست و هیچ قدرتی جز قدرت سیدالشهدا (ع) و شیعه نمی‌تواند چنین اجتماع بزرگی را رقم بزند.
اربعین مانند یک ذخیره است که دارای فواید و ابعاد مختلف است و نباید از آن فقط به‌عنوان پیاده‌روی ساده یاد کرد. اگر توانایی ذخیره این فواید معنوی را داشته باشیم در طول سال، زندگیمان مملو از دستاوردهای اربعین حسینی (ع) خواهد شد و اگر خوب به مساله نگاه کنیم، خواهیم دید که باید در روح و فکر خود یک سال آمادگی برای اربعین سال بعد را آغاز کنیم.
از دستاوردهای عظیم پیاده‌روی اربعین دیدن صحنه‌های ارادت مردم به اهل‌بیت (ع) است، ارادت شیعیان عراق به زوار امام حسین (ع) در مسیر پیاده‌روی، به‌گونه‌ای است که خاک پای زائران حضرت را توتیای چشم خود قرار داده و نسبت به آنان بذل و بخشش فراوان می‌کنند. تعمیق باورهای دینی حاصل این حرکت حسینی (ع) است که در پیاده‌روی اربعین حاصل می‌شود.
هدف از زیارت
هدف از این زیارت‌ها، قصد کردن، توجه کامل و حضور قلب نسبت به پیامبر اکرم (ص) و ائمه (ع) و درخدمت آن بزرگواران بودن است. به عبارت دیگر، انسان با این زیارت‌ها خود را وقف این خـط و مسـیر می‌کند و از خطوط و مسیرهای دیگران خروج می‌کند.
ما به زیارت آن بزرگواران می‌رویم تا خدا را زیارت کنیم؛ یعنی در خدمت خدا باشیم، او را قصد نماییم و به او توجه نماییم و از دیگران عدول کنیم. اهمیت زیارت امام حسین (ع) به‌حدی است که در منابع روایی، این عمل تکلیف ذکر شده و در مناسبات دینی معروف مانند عید فطر، عید قربان، نیمه رجب و … برای امام حسین (ع) زیارتی، با ویژگی‌های خاص ذکر شده است.
همچنین در منابع روایی، اجر و ثواب زیادی بـرای افرادی ذکر شده است دیگران را راهی زیارت امام حسـین (ع) کنند. در روایات ذکر شده است که شخصی نـزد امام صـادق (ع) مشـرف شد و بـه آن جناب عرض کرد: کسی که آن حضـرت را زیارت کند چه ثواب و اجری دارد؟ حضرت فرمودند: اجر او بهشـت اسـت مشروط بـه اینکه بـه آن حضـرت اقتدا کرده و از او تبعیت کند. عـرض کرد: اگـر کسی زیارت آن حضـرت را از روی بی‌رغبتی و بی‌میلی ترک کند چه خواهد دید؟ حضرت فرمودند: روز حسرت (روزقیامت) حسـرت خواهد خورد.
منبع
برگرفته از «اهمیت و آثار زیارت اربعین و نقش آن در فرهنگ انتظار»، پرنا، عبدالرضا؛ دانشگاه فرهنگیان
انتهای پیام