1

در سال ۲۰۰۵، یک کارمند سرکش این خودروی اسپرت سوئدی را در گاراژ خود طراحی و ساخت. ولوو آنقدر از این خودرو خوشش آمد که آن را به نمایشگاه SEMA برد.

بیست سال پیش، یک مدل بسیار خاص از ولوو در نمایشگاه SEMA 2005 رونمایی شد: خودروی T6 رودستر. با اینکه این خودرو در غرفه رسمی خودروساز نمایش داده شد، اما شرکت هیچ نقشی در طراحی آن نداشت. این خودرو توسط لایف توفسون، یکی از کارمندان سابق ولوو، در گاراژ خود طراحی و با دست ساخته شد. او این پروژه را در سال 1998 آغاز کرد و با استفاده از قطعات مختلف مدل‌های ولوو و سخت‌افزارهای دست‌ساز خود، این خودرو را ساخت. این خودرو، چشم‌انداز او از یک خودروی اسپرت سوئدی بود.

این مطلب مربوط به سری «کانسپت‌هایی که فراموش کردیم» است، جایی که ما به سراغ خودروهای مفهومی عجیب و شگفت‌انگیزی می‌رویم که ممکن است به یاد نداشته باشید.

ولوو یک خودروی اهداکننده برای قطعات در اختیار توفسون قرار داد، اما او ابتدا شاسی لوله‌ای T6 را در اطراف موتور و گیربکس ساخت؛ موتور 2.9 لیتری شش سیلندر خطی با دو توربوشارژر که از مدل S80 قرض گرفته شده بود و یک گیربکس اتوماتیک پنج سرعته Geartronic که چرخ‌های عقب را به حرکت در می‌آورد. او موتور را که پشت صندلی‌های عقب قرار داشت، به گونه‌ای تنظیم کرد که قدرت آن از 268 اسب بخار به حدود 300 اسب بخار برسد.

توفسون بیشتر بدنه خودرو را خودش با استفاده از صفحات آلومینیومی 0.6 اینچی ساخت و در طراحی آن از مدل‌های مختلف ولوو الهام گرفت تا یک رودستر کلاسیک بسازد که برجسته و متفاوت باشد. ولوو P1800، PV444، و XC70 در طراحی کاپوت عقب (که برای خنک کردن موتور وقتی دما به حد معینی می‌رسد باز می‌شود)، چراغ‌های عقب و جلوپنجره تأثیرگذار بودند، در حالی که از مدل‌های S60، C70 و S80 برای تعریف شکل جانبی خودرو استفاده شد.

در داخل خودرو، توفسون حتی بیشتر از مدل S80 قطعات قرض گرفت تا T6 را کامل کند. صندلی‌ها، دسته دنده، پدال‌ها و ابزارها (که در مرکز داشبورد قرار داشتند) همگی از این سدان گرفته شده بودند. او این طراحی را با فرمان خاص مدل S60 کامل کرد که قطعاً با معیارهای امروز وکلا و حامیان ایمنی سازگاری ندارد.

«سطح جزئیات و کیفیتی که لایف در این خودرو به کار برده بود، باعث شد ما بفهمیم که جایگاه ویژه‌ای در نمایشگاه SEMA دارد.»

توفسون بازوهای A را برای سیستم تعلیق کاملاً مستقل جلو و عقب طراحی کرد که شامل فنرهای صفحه‌ای فیبر کربنی سفارشی و یک میل فرمان کوتاه شده از S80 بود. او از اسپیندل‌های C70 برای جلو و اسپیندل‌های جلو S80 برای عقب استفاده کرد که بازوهای دنباله‌دار کوتاه با کمک‌فنرهای Ohlins داشتند. خودرو روی چرخ‌های نامتقارن 20 و 22 اینچی حرکت می‌کرد که کالیپرهای شش پیستونی جلو، دیسک‌های جلو 13 اینچی و سیستم ترمز عقب S80 را در بر می‌گرفت.

زمان توفسون در ولوو کوتاه بود. او در سال 1995 تنها شش ماه به عنوان تکنسین در بخش تحقیق و توسعه شرکت کار کرد، تا اینکه کریستیان فون کونیگ‌زگ او را به استخدام درآورد. در زمان حضورش در شرکت سوپراسپرت‌سازی سوئدی، توفسون از مکانیک به مسئول بخش توسعه شرکت ارتقا یافت و در همان زمان شروع به ساخت T6 کرد. او با ارسال چند عکس از پروژه خود توجه ولوو را به خود جلب کرد که باعث شد شرکت تحت تأثیر قرار بگیرد. آن بلیک، رئیس و مدیرعامل ولوو کارز آمریکای شمالی در اواخر سال 2005 گفت: «وقتی شرکت سطح جزئیات و کیفیتی که لایف در این خودرو به کار برده بود را دید، فهمیدیم که جایگاه ویژه‌ای در نمایشگاه SEMA دارد.»

T6 در سال 2004 جایزه «خودروی داغ سال» مجله Hot Rod را برد و سپس در کنار XC70 AT در غرفه ولوو در نمایشگاه SEMA به نمایش درآمد. توفسون تنها شش سال در کونیگ‌زگ کار کرد و سپس روی شرکت طراحی خود با نام Caresto تمرکز کرد.