1. آنزیولیتیک‌ها: آنزیولیتیک‌ها به طور اصلی با افزایش فعالیت نوروترانسمیتر GABA (گاما-آمینوبوتیریک اسید) در مغز عمل می‌کنند. GABA یک نوروترانسمیتر آرامبخش است که در انتقال پیام‌های عصبی شرکت دارد. آنزیولیتیک‌ها با اتصال به یک نقطه خاص در گیرنده‌های GABA، فعالیت این نوروترانسمیتر را افزایش می‌دهند. این افزایش فعالیت GABA باعث کاهش فعالیت نورون‌ها می‌شود و اثرات آرامبخشی را به دنبال دارد.

2. آنتی‌دپرسان‌ها: مکانیسم عمل آنتی‌دپرسان‌ها به گونه‌های مختلفی ممکن است باشد، اما بطور کلی، این داروها به منظور افزایش میزان یک یا چند نوروترانسمیتر در مغز عمل می‌کنند. سروتونین، نوراپی‌نفرین، و دوپامین از مهمترین نوروترانسمیترهایی هستند که در مکانیسم عمل آنتی‌دپرسان‌ها نقش دارند.

• انتقال مجدد سروتونین (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors – SSRIs): بسیاری از آنتی‌دپرسان‌ها از جمله SSRIs با مهار انتقال مجدد سروتونین فعالیت می‌کنند. سروتونین یک نوروترانسمیتر آرامبخش است که در حفظ حالت روحی و کنترل احساسات نقش دارد.

• مهار انتقال مجدد نوراپی‌نفرین (Serotonin-Norepinephrine Reuptake Inhibitors – SNRIs): برخی از داروهای آنتی‌دپرسان از جمله SNRIs، علاوه بر سروتونین، نوراپی‌نفرین را نیز در مغز افزایش می‌دهند. نوراپی‌نفرین نقش مهمی در انتقال پیام‌های عصبی و نظم دهنده حالت روحی ایفا می‌کند.

• مهار انتقال مجدد دوپامین (Dopamine Reuptake Inhibitors): بعضی از آنتی‌دپرسان‌ها نیز به مهار انتقال مجدد دوپامین مشغولند. دوپامین نیز یک نوروترانسمیتر است که در حفظ حالت روحی و تعادل احساسات مشارکت دارد.

تاکید می‌شود که مکانیسم عمل دقیق هر دارو وابسته به نوع آن و موارد بالینی خاص است و همواره بهتر است که هرگونه تغییر در مصرف داروها تحت نظر پزشک انجام گیرد.