1

هیچ‌کس از یک بیداری ناگهانی و آزاردهنده لذت نمی‌برد، به‌ویژه اگر این بیداری زنگ خطر تغییرات اقلیمی باشد. گیاهان، مانند انسان‌ها، به زمان نیاز دارند تا خود را با شرایط جدید سازگار کنند. اما وقتی تغییرات اقلیمی دکمه تعویق تکامل را بزند چه اتفاقی می‌افتد؟

ما قصد داریم داستان پامچال سیبری قطبی را کشف کنیم، گیاهی مقاوم که وجود آن به دلیل گرمایش سریع جهانی و تلاشش برای سازگاری در معرض تهدید قرار گرفته است.

پامچال سیبری قطبی

پامچال سیبری که در حاشیه‌های یخی خلیج بوتنی و اقیانوس قطب شمال قرار دارد، قرن‌هاست که با شرایط سخت مبارزه می‌کند و همواره مقاوم بوده است.

با این حال، تغییرات اقلیمی دشمنی قوی است. گیاهان چگونه می‌توانند سازگار شوند در حالی که به زمین چسبیده‌اند، نمی‌توانند به محیط‌های مساعدتر حرکت کنند و تکامل با کندی حرکت می‌کند؟

تهدید تغییرات اقلیمی سریع

پژوهشگران موزه تاریخ طبیعی فنلاند و دانشگاه هلسینکی تصمیم گرفتند این موضوع را بررسی کنند.

«پامچال سیبری نمونه خوبی از گونه‌ای است که توسط تغییرات اقلیمی سریع در معرض خطر قرار گرفته است. این گیاه به دلیل محدودیت‌های جغرافیایی نمی‌تواند به شرایط مساعدتر مهاجرت کند، و تنها گزینه بقای آن سازگاری در زیستگاه فعلی‌اش است»، پروفسور مارکو هیووارینن، یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت.

این تیم متوجه شد که بقای پامچال سیبری به یک شرط حیاتی بستگی دارد: ما باید سرعت تغییرات اقلیمی را به اندازه کافی کاهش دهیم تا به گل‌ها زمان بدهیم تا تکامل پیدا کنند.

یک راه نجات برای گونه‌های وحشی

شاید از خود بپرسید، چگونه می‌توانیم تغییرات اقلیمی را کند کنیم؟ اینجاست که توافق پاریس وارد می‌شود. مظنون اصلی ما، تغییرات اقلیمی، تنها در صورتی قابل کنترل است که بتوانیم به اهداف تعیین‌شده در این پیمان جهانی اقلیمی پایبند باشیم. اما این کار آسانی نیست.

«پژوهش ما نشان می‌دهد که توانایی تکاملی گونه‌های وحشی در مواجهه با تغییرات اقلیمی سریع به‌شدت محدود است. این بدان معنی است که آینده بسیاری از گونه‌ها در خطر است مگر اینکه تغییرات اقلیمی به‌طور مؤثر مهار شود»، آنینا ماتتیلا، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت.

محدودیت‌های جغرافیایی و تغییرات اقلیمی

گونه‌هایی که به مناطق جغرافیایی خاص محدود شده‌اند، مانند پامچال سیبری، در این بازی رولت تغییرات اقلیمی با خطرات بیشتری مواجه هستند. آن‌ها توسط زیستگاه‌های نامناسب محصور شده‌اند و اغلب گزینه‌ای جز سازگاری یا نابودی ندارند.

اقدامات حفاظتی پیشگیرانه، مانند جابجایی‌های هدفمند و مطالعات ظرفیت سازگاری، می‌توانند راه نجاتی فراهم کنند، اما تنها تا حدی. در نهایت، خط مقدم این نبرد کاهش تغییرات اقلیمی است.

استراتژی‌های مدیریتی سازگار

هم‌زمان که ساعت تغییرات اقلیمی به‌سرعت پیش می‌رود، مدیریت سازگار امیدی برای گونه‌هایی است که توسط محدودیت‌های جغرافیایی محصور شده‌اند.

این رویکرد پیشگیرانه، یک استراتژی پویا است که شامل بازبینی و تنظیم مداوم شیوه‌های حفاظتی بر اساس جدیدترین داده‌ها و تحولات می‌شود.

برای پامچال سیبری، این ممکن است شامل احیای زیستگاه، مدیریت تنوع ژنتیکی، یا حتی مهاجرت کمکی به مکان‌های جدید باشد که در آن‌ها می‌توانند رشد کنند. با انجام این کار، حفاظتی‌ها قصد دارند مقاومت گیاه را در برابر تهدیدات محیطی تقویت کنند.

آگاهی و تغییرات اقلیمی

در بحران جهانی تغییرات اقلیمی، مشارکت عمومی کلید ایجاد تغییر است. آگاهی‌بخشی در مورد گونه‌های در معرض خطر مانند پامچال سیبری تنها برای دانشمندان و سیاست‌گذاران نیست؛ همه می‌توانند کمک کنند.

با به اشتراک گذاشتن دانش و ایجاد حس اضطرار، مردم در سراسر جهان می‌توانند به حفاظت کمک کنند.

این شامل حمایت از سیاست‌های دوستدار محیط‌زیست، پیوستن به پروژه‌های علمی شهروندی، یا به اشتراک گذاشتن اطلاعات در جوامع خود است. با هم، اقدامات جمعی ما می‌توانند حرکت قابل‌توجهی برای سیاره‌ای پایدارتر ایجاد کنند.

تغییرات اقلیمی: یک فراخوان جهانی برای اقدام

این واقعیت نهایی است. گزارش‌های هیئت بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) نشان می‌دهند که دمای جهانی از دوران پیش از صنعت تاکنون ۱.۱ درجه سانتی‌گراد (۲.۰ درجه فارنهایت) افزایش یافته است و منطقه قطب شمال تا چهار برابر سریع‌تر گرم می‌شود.

کاهش گرمایش جهانی تنها مربوط به نجات خانه‌های انسانی ما نیست. این همچنین درباره دادن شانس جنگیدن به گیاهان و جانوران خاموش، مانند پامچال سیبری قطبی، برای سازگاری و رشد همان‌طور که طبیعت در نظر گرفته است.

یادگیری از پژوهش

پس چه اقدامات فعالی می‌توانیم امروز انجام دهیم؟ موضوع فقط بازیافت و مصرف کمتر پلاستیک نیست. این مسئله دیدگاهی گسترده‌تر دارد. کاهش مصرف گوشت، صرفه‌جویی در مصرف آب، کاهش سفرهای هوایی و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر همه روش‌های قدرتمندی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی هستند.

هر اقدام کوچکی اهمیت دارد. هر درجه‌ای که بتوانیم از گرمایش جهانی بکاهیم می‌تواند راه نجاتی برای گونه‌هایی مانند پامچال سیبری قطبی باشد تا زنده بمانند و مسیر تکاملی خود را ادامه دهند. و این ممکن است بزرگ‌ترین میراثی باشد که از خود به جا می‌گذاریم.

این مطالعه در مجله «Proceedings of the Royal Society B Biological Sciences» منتشر شده است.